Podatnik nie złożył deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W konsekwencji Prezydent Miasta Pabianice określił mu, jako właścicielowi nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w odniesieniu do tej nieruchomości za cały rok 2014.
W odwołaniu podatnik zakwestionował sposób segregowania odpadów komunalnych przyjęty i realizowany przez Prezydenta Miasta Pabianice. Przy czym podniósł, że sam prowadzi prawidłową segregację odpadów, w związku z czym nie zamierza ponosić opłat na rzecz gminy za usługi, z których nie korzysta.
SKO na niekorzyść podatnika
Jednak samorządowe kolegium odwoławcze nie uznało odwołania podatnika. Organ drugiej instancji stwierdził, że na podatniku, jako właścicielu nieruchomości, ciąży obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na rzecz gminy za każdy miesiąc zamieszkiwania na tej nieruchomości. Taki obowiązek wynika z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Tym samym podatnik był również zobligowany do złożenia deklaracji o wysokości obciążającej go opłaty za gospodarowanie tymi odpadami. Natomiast w związku z brakiem złożenia takiej deklaracji, organ mógł określić wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w drodze decyzji administracyjnej.
Podatnik w skardze do WSA wskazał, że organ nie rozpatrzył jego pism dotyczących gospodarowania odpadami z gumy i żarówkami, by nie dopuścić do ujawnienia, że w gminnym punkcie zbiórki odpadów komunalnych segregowane odpady są mieszane w kontenerze z innymi śmieciami. Dodał, że organ domaga, się opłaty za rzekome utrzymanie punktu selektywnej zbiórki odpadów, zaś w rzeczywistości punkt selektywnej zbiórki odpadów nie istnieje.
Opłata za śmieci zawsze należna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (I SA/Łd 954/15) poparł stanowisko fiskusa. Sąd wskazał, że bezspornie podatnik nie złożył deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, do czego był zobowiązany. Natomiast mając ten fakt na względzie, organ zobowiązany był, do wydania decyzji o wysokości tej opłaty za gospodarowanie w oparciu o art. 6o ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zdaniem WSA, bez znaczenia są okoliczności wskazywane przez podatnika, sprowadzające się do kwestionowania działań organu w zakresie ochrony środowiska, czy organizacji selektywnej zbiórki odpadów.
Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 872/16) zaaprobował twierdzenia fiskusa i WSA. Zdaniem NSA zakaz mieszania śmieci komunalnych z segregowanymi jest skierowany do gminy. Jednak podatnik nie jest od tego, aby egzekwować jego przestrzeganie.
Tym bardziej nie stanowi to przesłanki pozwalającej na odmowę uregulowania opłaty za gospodarowanie odpadami – wyjaśnił NSA.
