Ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. poz. 831) dalej e.e., nakłada na zamawiających nowe obowiązki w zakresie przygotowania zakupów. Zgodnie z art. 8 ust. 1 e.e. organy władzy publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885) działający na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej zobligowani są m.in. do: nabywania produktów efektywnych energetycznie, nabywania usług związanych ze zużyciem energii, nabywania lub wynajmowania efektywnych energetycznie budynków lub ich części. 

Nabywane przez zamawiających produkty lub usługi muszą spełniać wymagania, o jakich stanowi art. 8 ust. 4 e.e. Przedmiot zamówienia musi więc spełniać:

1) kryterium zaliczania do najwyższej klasy efektywności energetycznej, jaka jest możliwa do osiągnięcia, wówczas gdy przedmiotem zakupu są produkty wykorzystujących energię;

2) wymagania w zakresie poziomów referencyjnych efektywności energetycznej określonych w aktach delegowanych w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 14 września 2012 r. o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1203);

3) wymogi efektywności energetycznej odpowiadające co najmniej wymaganiom wymienionym w umowie między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych;

4) przy zakupie opon - kryterium posiadania najwyższej klasy efektywności paliwowej określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1222/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie etykietowania opon pod kątem efektywności paliwowej i innych zasadniczych parametrów (Dz. U. UE seria L z 2009 r. Nr 342, s. 46).

Dowiedz się więcej z książki
Europejskie prawo zamówień publicznych. Komentarz
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł

 

Ustawa e.e. zakłada możliwość odstąpienia od powyższych wymogów w dwóch sytuacjach. Po pierwsze, przestrzeganie przywołanych wymogów jest obligatoryjne, o ile przy zakupach zostanie zachowana zgodność z kryteriami opłacalności i technicznej przydatności oraz jest to ekonomicznie uzasadnione. Zamawiający, którzy chcieliby odstąpić od stosowania przedmiotowych wymagań muszą każdorazowo dokonać weryfikacji przedmiotu zakupu w celu stwierdzenia, czy postawienie wymagań, o jakich mowa w art. 8 ust. 4 e.e. jest uzasadnione względami natury ekonomicznej i technicznej. Przeprowadzona analiza winna być dołączona do dokumentacji sporządzanej na etapie przygotowania postępowania. Druga sytuacja, w której nie stosuje się powyższych wymagań odnosi się do wartości zakupów. Zgodnie z art. 8 ust. 3 wymagań nie stosuje się przy nabywaniu dostaw, usług lub robót budowlanych o wartości zamówienia niższej niż kwota określona w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) dalej p.z.p. 

Opisane zmiany potwierdzają znaną wszystkim osobom zajmującym się publicznymi zakupami prawdę o tym, że zawodowe zajmowanie się zamówieniami wymaga znajomości nie tylko samej ustawy p.z.p., ale także wielu innych aktów prawnych. Zamówienia publiczne mają charakter interdyscyplinarny, a w konsekwencji wymagają znajomości wielu dziedzin w jakich przychodzi funkcjonować zamawiającym. Dobrą wiadomością dla pracowników zamawiających jest to, że w przeciwieństwie do ostatniej nowelizacji ustawy p.z.p., termin vacatio legis dla ustawy e.e. jest długi. Zgodnie z art. 60 e.e. ustawa wchodzi w życie 1 października 2016 r.