Zgodnie z prawem telekomunikacyjnym operatorzy zobowiązani są na własny koszt gromadzić i przechowywać na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego dane o połączeniach w swoje sieci – tzw. retencja danych. W stanowisku UKE zatytułowanym „Nieodpłatny dostęp do Internetu a obowiązki w zakresie retencji danych telekomunikacyjnych” UKE stwierdził, że przedmiotem działalności w postaci dostarczania darmowego Internetu jest z pewnością działalność telekomunikacyjna. Przepisy dotyczące obowiązków na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego realizowanych w telekomunikacji zawarte w Prawie telekomunikacyjnym i rozporządzeniach wykonawczych dotyczą jednak przedsiębiorców telekomunikacyjnych, a więc podmiotów wykonujących gospodarczą działalność telekomunikacyjną.
Zdaniem UKE czy taka działalność powoduje powstanie obowiązków w zakresie obronności (w szczególności obowiązku retencji danych telekomunikacyjnych) zależy od kwalifikacji tej działalności telekomunikacyjnej do działalności gospodarczej lub niegospodarczej. W opinii UKE, aby obowiązki nie dotyczyły podmiotu ją wykonującego, nie może być on przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a tym samym przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w rozumieniu Prawa telekomunikacyjnego. UKE uznał, że sposób wykonywania działalności telekomunikacyjnej w postaci dostarczania darmowego Internetu, nie spełnia przesłanki uznania jej za działalność gospodarczą, a tym samym podmiot ją wykonujący nie musi spełniać wymogów obowiązków w zakresie retencji danych telekomunikacyjnych, określonych w art. 180a Prawa telekomunikacyjnego.