Inwestor zwrócił się do wójta gminy o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia w postaci budowy obory. Wójt odmówił zgody na realizację powyższego przedsięwzięcia. W jej uzasadnieniu wskazał, że co prawda inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz została pozytywnie zaopiniowana przez organy uzgadniające, jednak należy podzielić negatywne opinie i zarzuty zgłoszone do realizacji inwestycji przez mieszkańców terenów sąsiadujących z działką, na której została zamierzona.
W wyniku odwołania złożonego przez inwestora SKO uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania, wytykając szereg błędów, w tym niezapewnienie udziału społeczeństwa w postępowaniu.
W odpowiedzi inwestor złożył do SKO zażalenie zarówno na bezczynność jak i niezałatwienie w terminie przez wójta jego wniosku.
WSA rozpatrując skargę zwrócił uwagę, iż wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi nawet wówczas, gdy orzeczenie organu zapadło z naruszeniem terminu przewidzianego do jego podjęcia. Jeżeli w toku postępowania sądowego, a przed dniem orzekania, organ wyda akt administracyjny, to mimo istniejącej zwłoki w załatwieniu sprawy postępowanie sądowo-administracyjne staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu.
Nawet jeśli sąd oceni, że w stadium postępowania administracyjnego dopuszczono się przewlekłości, to po wydaniu aktu administracyjnego rozstrzygającego w danej sprawie nie będzie mógł orzec zgodnie z regulacją art. 149 § 1 p.p.s.a. Nie będzie mógł zobowiązać organu do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa – jednocześnie stwierdzając, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Jak wynika z art. 149 §1 p.p.s.a. – brak jest możliwości uwzględnienia skargi zarówno na bezczynność, jak i na przewlekłość na podstawie tego przepisu, bez jednoczesnego zobowiązania organu do stosownego działania procesowego. Wydanie decyzji czyni postępowanie ze skargi na bezczynność lub przewlekłość bezprzedmiotowym. Należy przyjąć, że wydanie aktu lub dokonanie przez organ czynności przed rozpoznaniem skargi na przewlekłość postępowania w obecnym stanie prawnym czyni to postępowanie bezprzedmiotowym i skutkuje jego umorzeniem. Rozpoznając skargę na przewlekłe postępowanie (tak, jak i bezczynność) sąd administracyjny nie jest uprawniony do badania legalności wydanego aktu, czyli oceny prawidłowości procesowego załatwienia sprawy.
Zdaniem Sądu taka sytuacja ma miejsce w sprawie niniejszej. Skargę na przewlekłe postępowanie skarżący wniósł łącznie ze skargą na bezczynność. Organ wydał decyzję merytoryczną, a po kasacyjnej decyzji SKO organ I instancji wydał kolejną decyzję. W dacie rozpoznania skargi na przewlekłość, funkcjonowała w obrocie prawnym decyzja merytoryczna w sprawie. Dlatego postępowanie w sprawie uznać należało za bezprzedmiotowe.
Na podstawie: Postanowienie WSA w Białymstoku z 6 marca 2012 r., sygn. akt II SAB/Bk 87/11
Przydatne materiały:
Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)