Nawet przejściowe pozbawienie lasu drzew nie stanowi przesłanki do zmiany przeznaczenia terenu na użytek rolny

Za szczególnie uzasadnione potrzeby właściciela lasu mogą być uznane tylko takie wyjątkowe, kwalifikowane okoliczności, które w sytuacji konkretnego właściciela lasu przeważają nad zasadą ochrony i trwałości utrzymania terenu leśnego uznał WSA w Białymstoku.

Właściciele działki wystąpili do starosty o wydanie decyzji zmieniającej lasu na użytek rolny. Podkreślili, iż ich działka choć stanowi ewidencyjnie grunt leśny jest całkowicie pozbawiona roślinności, bowiem poprzedni właściciel wyciął cały drzewostan, pozostawiając jedynie pnie i gałęzie po wycince. Właściciele wskazali, iż na działce chcą prowadzić hodowlę borówki amerykańskiej, która – ich zdaniem – jest dogodna z uwagi na fakt, że po wycięciu drzewostanu grunt nie wymaga znacznych nakładów na jego przygotowanie pod tę uprawę.

Starosta odmówił udzielenia zezwolenia. Zdaniem organu wskazane przez wnioskodawców okoliczności nie stanowią "szczególnie uzasadnionej potrzeby", która jest warunkiem udzielenia zezwolenia na zmianę lasu na użytek rolny zgodnie z treścią art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.). Starosta uznał, iż w świetle dobrej dochodowości prowadzonej przez nich działalności należy uznać, że hodowla borówki nie jest dla nich priorytetem mającym wesprzeć ich sytuację życiową i materialną. Nie wykazali zatem, aby zaistniała szczególna okoliczność uzasadniająca uwzględnienie żądania.

WSA rozpatrując skargę podkreślił, iż poprzez użycie zwrotu " szczególnie uzasadnionej potrzeby" ustawodawca zaznaczył, że nie wystarczy ustalenie wystąpienia po stronie właściciela lasu jakiejkolwiek, zwykłej potrzeby przekształcenia terenu leśnego na użytek rolny, ale musi to być potrzeba wyjątkowa, kwalifikowana, uzasadniona szczególnymi okolicznościami. W art. 8 ustawy wskazano, że podstawowymi zasadami prowadzenia gospodarki leśnej jest powszechna ochrona lasów, trwałość utrzymania lasów, ciągłość i zrównoważone wykorzystanie wszystkich funkcji lasów oraz powiększanie zasobów leśnych. Natomiast w art. 13 ust. 1 ustawy o lasach nałożono na właścicieli lasów obowiązek trwałego ich utrzymywania i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, w tym ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w okresie do 5 lat od usunięcia drzewostanu. WSA podkreślił, iż nawet przejściowe pozbawienie lasu drzew nie stanowi przesłanki do zmiany przeznaczenia terenu na użytek rolny, ale zobowiązuje właściciela do uzupełnienia struktury lasu i jego zalesienia.

W ocenie sądu dążenie do rozwijania prowadzonej działalności jest naturalnym procesem, właściwym wszystkim dochodowym przedsięwzięciom, natomiast z pewnością nie spełnia przesłanki "szczególnie uzasadnionych potrzeb właściciela lasu" z art. 13 ust. 2 ustawy o lasach. Zdaniem WSA nie można się również zgodzić z twierdzeniem, że to przede wszystkim organ ma obowiązek wszechstronnego zgromadzenia materiału dowodowego i wykazania wystąpienia "szczególnie uzasadnionych okoliczności" przemawiających za zmianą lasu na użytek rolny. To strona wnioskująca o udzielenie zezwolenia na przekształcenie najlepiej zna swoją sytuację i to ona powinna dopełnić starań wykazania, że znajduje się w takich wyjątkowych okolicznościach, iż przekształcenie jest dla niej niezbędne.

Na podstawie: Wyrok WSA w Białymstoku z 24 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Bk 374/12, nieprawomocny