Odpowiedź:
Zgodnie z art. 5 ust. 5a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) – dalej u.s.o., zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych (w tym specjalnych), w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7 u.s.o., z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu, z zastrzeżeniem ust. 3c.

Ponieważ prowadzenie szkół specjalnych należy do zadań własnych powiatu ustawodawca w art. 71b ust. 5-5b u.s.o. nałożył na starostów obowiązki zapewnienia dziecku niepełnosprawnemu (posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego) odpowiedniej formy kształcenia. Jak stanowi art. 71b ust. 5 u.s.o. starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia mu odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego.

Natomiast art. 71b ust. 5b u.s.o. stanowi, że jeżeli orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zaleca kształcenie dziecka w szkole specjalnej, a powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi takiej szkoły specjalnej, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę. Starosta najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę nie może odmówić przyjęcia dziecka do szkoły.

Wobec powyższego należy wyróżnić następujące etapy postępowania w sprawie skierowania dziecka niepełnosprawnego (posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w szkole specjalnej) do szkoły specjalnej z siedzibą na obszarze powiatu, w którym nie ma on miejsca zamieszkania:

1) wniosek rodzica do starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o zapewnienie odpowiedniej formy kształcenia specjalnego dziecka (w szkole specjalnej);
2) ustalenie przez starostę właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka najbliższego powiatu, w którym prowadzona jest szkoła specjalna zalecana w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego jako forma kształcenia specjalnego dziecka;

3) skierowanie dziecka przez starostę właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka do starosty najbliższego powiatu prowadzącego szkołę specjalną zalecaną w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego jako forma kształcenia specjalnego dziecka;

4) wskazanie przez starostę powiatu, do którego skierowano dziecko, szkoły specjalnej zalecanej w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego jako forma kształcenia specjalnego dziecka, do której dziecko będzie uczęszczało. 

LEX Prawo Oświatowe
Artykuł pochodzi z programu LEX Prawo Oświatowe
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami