Zarząd powiatu podjął uchwałę w sprawie powołania na stanowisko dyrektora regionalnego centrum edukacji zawodowej. Radny powiatu zwrócił się do wojewody z wnioskiem o unieważnienie uchwały. Wojewoda po przeprowadzeniu postępowania nadzorczego, stwierdził, iż uchwała zarządu odpowiada przepisom prawa, o czym zawiadomił wnioskodawcę.



Po otrzymaniu powiadomienia wojewody radny wniósł skargę do WSA. Wskazał, że doręczone mu pismo nie spełnia wymagań stawianych decyzjom. Jego zdaniem, uchwała zarządu jest obarczona nieprawidłowościami, które powstały podczas postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora RCEZ.


WSA uznał, iż skarga radnego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, bowiem sprawa nie mieści się we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Sąd zwrócił uwagę, iż zarówno odmowa wszczęcia postępowania nadzorczego jak i odpowiedź na skargę normowaną art. 227 k.p.a. nie może być traktowana za przejaw działań administracji publicznej poddanych kontroli sądu administracyjnego. Prowadzone przez wojewodę postępowanie nadzorcze nad działalnością powiatu dotyczy wyłącznie praw i obowiązków organów jednostki samorządu terytorialnego. Mieszkańcy powiatu, niezależnie od zajmowanego stanowiska czy wykonywanej funkcji publicznej nie są stronami postępowania nadzorczego, dlatego nie zawiadamia się ich o wszczęciu czy o odmowie wszczęcia takiego postępowania. O wszczęciu postępowania nadzorczego decyduje z urzędu organ nadzoru, który ma obowiązek powiadomić o tym fakcie tylko organ jednostki samorządowej, którego działania dotyka to postępowanie. Mieszkańcy nie mogą skutecznie żądać od wojewody, aby z ich wniosku stwierdził nieważność zarządzenia czy uchwały organu samorządu terytorialnego. Wniesione w tym przedmiocie żądanie nie podlega rozpoznaniu w trybie i na zasadach określonych przepisami  k.p.a.  Dlatego pismo organu nadzoru informujące wnoszącego o braku podstaw do rozpoczęcia procedury nadzorczej nie jest decyzją administracyjną. Nie jest też postanowieniem, aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej, stąd nie można poddać tego pisma kontroli wykonywanej przez sąd administracyjny. Wniosek o rozpoczęcie działań nadzorczych może zostać potraktowany przez organ nadzoru za skargę w rozumieniu przepisów Działu VIII  k.p.a.

Zdaniem WSA podanie radnego należało uznać za skargę, o jakiej mowa w art. 227  k.p.a.  Jej treść mieści się w zakresie dyspozycji tej regulacji K.p.a. skoro przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargi obywateli wnoszone na podstawie art. 227  k.p.a.  nie są załatwiane poprzez podejmowanie działań zaskarżalnych do sądu administracyjnego. O załatwieniu skargi organ administracji publicznej jedynie zawiadamia stronę. Zawiadomienie to nie jest żadnym z aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Organ załatwiając skargę kończy jedno z postępowań uproszczonych, nie rozstrzygając o prawach bądź obowiązkach wynikających z przepisów prawa.

Na podstawie: Postanowienie WSA w Rzeszowie z 8 października 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 903/12, nieprawomocne

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)