Kto płaci za wyłapywanie zwierząt?

Rada gminy nie może obciążyć kosztami związanymi z wyłapywaniem i utrzymaniem zwierząt właścicieli zwierzęcia. Rozwiązanie takie stanowi przekroczenie kompetencji przyznanych gminie w ustawie z dnia z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 z późn. zm.).

Rada gminy podjęła uchwałę, w której postanowiła, iż koszty związane z wyłapywaniem i utrzymywaniem zwierzęcia w przypadku, gdy ustalono właściciela, ponosić będzie właściciel zwierzęcia. Wojewoda stwierdził, iż zapis ten stanowi istotne naruszenie prawa, a konkretnie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j.: Dz.U. z 2003 r. z późn. zm.) oraz art. 7 Konstytucji RP .

Zgodnie ze wspomnianym przepisem ustawy o ochronie zwierząt, wyłapywanie bezdomnych zwierząt oraz rozstrzyganie o dalszym postępowaniu z tymi zwierzętami odbywa się wyłącznie na mocy uchwały rady gminy podjętej po uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii oraz po zasięgnięciu opinii upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Przepis ten w żadnym miejscu nie stanowi jednak, iż rada gminy może zdecydować o wprowadzeniu opłat za powyższe usługi.

Kompetencje nie tylko rad gmin, ale wszystkich organów administracji publicznej, muszą mieć oparcie w obowiązującym prawie. Wynika to z art. 2 i 7 Konstytucji RP - zasady demokratycznego państwa prawnego. Jak stwierdził wojewoda podkarpacki, podejmując akty prawa miejscowego w oparciu o normę ustawową, organ stanowiący musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co z reguły stanowi istotne naruszenie prawa. Zarówno w doktrynie, jak również w orzecznictwie ugruntował się pogląd dotyczący dyrektyw wykładni norm o charakterze kompetencyjnym. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji. Ponadto należy podkreślić, iż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Jednocześnie zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii.

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia dnia 11 sierpnia 2011 r. sygn. Nr NK-N.4131.649.2011.BSZ2.

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 z poźn. zm.)
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z. Nr 78, poz. 483 ze zm.)