W konsekwencji wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 2013 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz niektórych innych ustaw (poz. 645), do dnia 1 września 2013 r. stanowisko sekretarza (gminy, powiatu, województwa) powinno być utworzone w każdym urzędzie (gminie, starostwie, urzędzie marszałkowskim). Nie jest jednak jasne czy data 1 grudnia 2013 r. obliguje do fizycznego obsadzenia stanowiska. Nawet gdyby ust. 1a art. 5 ustawy – nabór kandydatów na wolne stanowisko sekretarza przeprowadza się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od zwolnienia stanowiska – zinterpretować, że czas wakatu na tym stanowisku nie może przekroczyć 3 miesięcy, zawsze pozostaje pytanie co w przypadku braku faktycznej możliwości wykonania dyspozycji przepisu? Brak chętnych do sprawowania tej najbardziej, jak się okazuje, kontrowersyjnej funkcji w polskich samorządach, bądź brak kandydatów, którzy spełnialiby oczekiwania pracodawcy samorządowego, przy nieokreśleniu w przepisach sankcji dla szefa urzędu w przypadku przekroczenia tegoż terminu, (chyba, że jakiś dysponujący wybujałą wyobraźnią prokurator dopatrzy się obrazy art. 231 kodeksu karnego tj. naruszenia przez szefa jednostki samorządu terytorialnego art. 231 kodeksu karnego – przekroczenia uprawnień bądź niedopełnienia obowiązków na szkodę interesu publicznego bądź prywatnego) powoduje, że w dalszym ciągu będą urzędy, w których stanowisko sekretarza nie zostanie obsadzone albo (co bardziej prawdopodobne) będzie zepchnięte na peryferie struktury urzędu.


Obowiązujące przepisy nie pozwalają na wyinterpretowanie wyjątków od ogólnej zasady wynikającej z brzmienia art. 5 ust. 1a ustawy. Zakłada ona każdorazowo przeprowadzenie otwartego i konkurencyjnego naboru na to szczególne i bardzo ważne, jak można przeczytać w literaturze stanowisko mimo nieokreślonych - nie mylić z nieograniczonymi – kompetencji. Nabór należy (jak się domniemuje) przeprowadzić zgodnie z zapisami określonymi w art. 11-13a ustawy. Brak jest podstaw prawnych, by stanowisko to obsadzić w ramach awansu wewnętrznego (art. 20 ustawy), czy poprzez przeniesienie (art. 12 ust. 1 ustawy) mimo, że ograniczenia te nie są jednoznacznie zapisane, tak jak w przypadku zakazu obsadzania stanowiska sekretarza w drodze powierzenia obowiązków - art. 5 ust. 1b ustawy.


Mało tego, trudno jest również udowodnić tezę, że ustanowiony w art. 12 ust. 2 ustawy wyjątek pozwala na nieprzeprowadzanie naboru i zatrudnienie osoby na czas zastępstwa w związku z usprawiedliwioną nieobecnością sekretarza. Wydaje się jednak, że w tym przypadku zdrowy rozsądek jest wystarczającym argumentem, aby zignorować sprzeczne przepisy, z jednej strony zakazujące utrzymywanie stanu wakatu na stanowisku sekretarza, z drugiej bezwzględny obowiązek przeprowadzenia naboru.

Poszukując odpowiedzi na pytanie czy na stanowisku sekretarza osobę wyłonioną w procedurze naboru można zatrudnić na czas określony – „niestety” należy odpowiedzieć twierdząco. Nie jest jednak jasne czy umowa zawarta na czas określony będzie mogła być przedłużona, czy po jej wygaśnięciu również będzie obowiązywała rygorystyczna zasada ogłaszania otwartego i konkurencyjnego naboru. Przy czym kandydat na stanowisko sekretarza wyłoniony w procedurze naboru, nigdy nie będzie osobą podejmującą po raz pierwszy pracę na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym (gdyż w trakcie procedury naboru osoba taka powinna być uznana jako niespełniająca warunków formalnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy), dlatego nigdy nie będzie dotyczył go przepis ust. 2 art. 16 ustawy, w którym ustawodawca nakazuje zawrzeć umowę na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy.