Miejski ośrodek pomocy rodzinie odmówił przyznania wnioskodawczyni zasiłku stałego, z powodu nie spełnienia warunku dochodowego kwalifikującego ją do otrzymania świadczenia.
W skardze do WSA skarżąca zarzuciła, że obliczając dochód organ nie odliczył kwot z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne, jak również składki na ubezpieczenie zdrowotne. W jej ocenie należy od ustalonego dochodu odliczać składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne rolników niezależnie od tego, czy faktycznie są płacone.
Zdaniem WSA prawidłowo nie pomniejszono kwoty dochodu o składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wprawdzie, zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej , wyliczony dochód należy pomniejszyć o składki na ubezpieczenie zdrowotne jednak, w ocenie sądu, odliczeniu podlegają jedynie wpłacone składki na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne.
Natomiast w dacie wydawania decyzji skarżąca zalegała z opłatą składek. Dopiero na rozprawie skarżąca oświadczyła, że zmniejszyła ciążące na niej zadłużenie. WSA uznał, iż nawet jeśli skarżąca spłaciła zadłużenie, to nie uczyniła tego w całości i nadal zalega ze składkami na ubezpieczenie społeczne W konsekwencji nawet jeśli SKO przed wydaniem zaskarżonej decyzji dysponowałoby informacją o częściowej spłacie zadłużenia – to organ nie miałby podstaw (wobec istniejącej nadal zaległości) przyjąć, że skarżąca regularnie opłaca składki, których kwota powinna być jej odliczona od dochodu. Jednorazowa zapłata zaległości nie świadczy bowiem o regularnym opłacaniu składek dającym podstawę do zastosowania art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej – podkreślił WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 20 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 190/13, nieprawomocny
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182)