Burmistrz ustalił środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia polegającego na uruchomieniu kopalni kruszywa naturalnego.
Jeden z mieszkańców gminy złożył do wniosek o wznowienie postępowania. Wyjaśnił, że o wydaniu decyzji dowiedział się dopiero od sąsiadów. Tłumaczył, że nie został poinformowany o wszystkich czynnościach, w tym głównie o samym wszczęciu postępowania.
W odpowiedzi burmistrz przypomniał, iż w postępowaniu o wydanie decyzji środowiskowej, gdy liczba stron postępowania przekracza 20, strony mogą być zawiadamiane o decyzjach administracyjnych przez obwieszczenie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. W rozpatrywanej sprawie organ zawiadomił strony postępowania właśnie w formie obwieszczenia.
W związku z tym w sprawie nie został przez skarżącego dochowany termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania.
W ocenie WSA nie było uzasadnione, a przede wszystkim nie miało oparcia w obowiązujących przepisach prawa, utożsamienie daty doręczenia decyzji, ustalonej zgodnie z art. 49 k.p.a., z dniem dowiedzenia się przez stronę o decyzji.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zgodnie z art. 49 k.p.a. sam upływ czternastu dni, w ciągu których obwieszczenie było dostępne publicznie, powoduje, że czynność doręczenia uważa się za dokonaną ze skutkiem prawnym. Jest to rozwiązanie procesowe umożliwiające prowadzenie postępowań administracyjnych, w których występuje duża liczba podmiotów.
Jednak przyjęcie, zgodnie z art. 49 in fine k.p.a., doręczenia stronie decyzji ze skutkiem prawnym nie jest tożsame z dowiedzeniem się przez stronę o decyzji, czy też z dowiedzeniem się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.
Kwestia zachowania terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania nie może być oceniana wyłącznie przez pryzmat regulacji art. 49 k.p.a., uznającej obwieszczenie o decyzji za równoważne jej doręczeniu – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 4 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Łd 590/16, nieprawomocny
