Brak miejsc w ośrodkach dla trudnej młodzieży powoduje, że sądy kierują nieletnich do domów dziecka. W efekcie zdarza się, że jednocześnie przebywają w nich zdemoralizowani nastolatkowie i kilkuletnie dzieci.
Coraz częściej też do MOS lub MOW trafiają wychowankowie domów dziecka. W niektórych placówkach, wg danych resortu edukacji, nawet 30% stanowią nieletni, którzy wcześniej tam przebywali. Zdaniem specjalistów potwierdza to niską jakość prowadzonych w domach dziecka zajęć opiekuńczo-wychowawczych, skoro dochodzi do takiej demoralizacji wychowanka, że trzeba go umieścić w placówce o zaostrzonym rygorze. Eksperci zwracają też uwagę, że pilnego uregulowania wymaga kwestia zapewnienia opieki dziecku, które samowolnie opuściło MOS lub MOW. W przypadku gdy odnalazła go policja, dyrektor placówki powinien odebrać dziecko w ciągu 48 godz. Luka w przepisach powoduje, że nie wiadomo, gdzie dziecko w tym czasie powinno przebywać. Resort edukacji w ramach prac zespołu wielokrotnie domagał się wyłączenia MOS z przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Zdaniem Andrzeja Laskowskiego z ORE jest to zasadne, bo MOS nie są placówkami resocjalizacyjnymi, ale przeznaczonymi dla dzieci dopiero zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Aby prowadzone w nich zajęcia socjoterapeutyczne przynosiły zamierzone efekty, niezbędna jest więc zgoda wychowanka na aktywny w nich udział. Zdarza się, że skierowania sądów nie są adekwatne do problemów, które ma dziecko, bo do MOW trafiają uczniowie, których jedynym przewinieniem jest ciągłe opuszczanie zajęć w szkole – mówią eksperci. Takiej zmiany nie przewiduje jednak przygotowany przez resort sprawiedliwości projekt ustawy – Prawo nieletnich. Resort proponuje natomiast stworzenie placówek resocjalizacyjnych o charakterze tymczasowym i wykorzystać do tego celu bazę ochotniczych hufców pracy. Na takie rozwiązanie nie zgadza się jednak resort pracy.
Opracowanie: Anna Dudrewicz
Źródło: Gazeta Prawna, 9 września 2010 r.