WSA przyznał stowarzyszeniu prawo pomocy w postaci ustanowienia radcy prawnego. Po zakończeniu postępowania przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, radca prawny oświadczyła, że nie jest płatnikiem podatku VAT, w związku z tym wniosła o niedoliczanie tego podatku do kwoty wynagrodzenia.
WSA podkreślił, iż zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 tekst jednolity) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresieponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Natomiast stosownie do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.) w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Zawarty w treści cytowanego ostatnio przepisu zwrot "sąd podwyższa o stawkę podatku VAT" oznacza obowiązek doliczenia stawki podatku VAT do przyznanego wynagrodzenia pełnomocnika. Zatem w obecnym stanie prawnym nie ma możliwości niedoliczenia podatku VAT do kwoty zasądzonego wynagrodzenia pełnomocnika ustanowionego z urzędu – uznał WSA.
Postanowienie WSA w Białymstoku z 7 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 849/11, nieprawomocne