Decyzja zezwalająca na sprzedaż alkoholu musi być doręczona wszystkim wnioskodawcom

Jeżeli liczba planowanych zezwoleń na sprzedaż alkoholu danego rodzaju jest mniejsza od liczby złożonych wniosków właściwy organ samorządu terytorialnego ma obowiązek prowadzenia jednego postępowania administracyjnego z udziałem wszystkich przedsiębiorców, którzy złożyli stosowny wniosek, a tym samym doręczenia im decyzji o udzieleniu zezwolenia na sprzedaż alkoholu jednemu lub kilku podmiotom, a to dla umożliwienia złożenia odwołania tym przedsiębiorcom, którzy takiego zezwolenia nie uzyskali orzekł NSA.

 W związku z informacją o 4 wolnych punktach sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 18% alkoholu przeznaczonego do spożycia poza miejscem sprzedaży do urzędu miasta wpłynęło 21 wniosków o udzielenie zezwolenia złożonych przez 17 podmiotów, w tym przez dwie konkurencyjne względem siebie spółki. Wszystkie wnioski spełniały ustawowe kryteria do udzielenia na ich podstawie wnioskowanych zezwoleń. Od decyzji prezydenta miasta odwołała się jedna ze spółek, której nie udzielono zezwolenia. W uzasadnieniu wskazała, iż decyzje o przyznaniu zezwolenia doręczono jedynie wnioskodawcom, którzy zezwolenia te uzyskali, a decyzje odmowne przyznano jedynie tym wnioskodawcom, którym odmówiono takiego uprawnienia. W efekcie motywy pozytywnych rozstrzygnięć zostały zatajone, albowiem nie znali ich wnioskodawcy, którym odmówiono zezwolenia.

Istota sprawy, którą zajmował się NSA sprowadzała się do rozstrzygnięcia zagadnienia czy w sytuacji, kiedy z uwagi na reglamentowaną liczbę zezwoleń, która jest mniejsza od liczby wniosków zgłoszonych przez przedsiębiorców zainteresowanych wspomnianą działalnością, prowadząc postępowanie zmierzające do wydania zezwolenia lub zezwoleń właściwy organ samorządu terytorialnego winien to uczynić w jednym postępowaniu, którego przedmiotowe granice wyznacza dany rodzaj alkoholu ze względu na kryterium zawartości alkoholu, i udziałem wszystkich przedsiębiorców ubiegających się o wydanie takiego zezwolenia.

NSA uznał, iż w omawianej sytuacji mamy do czynienia z jedną sprawą administracyjną, której granice przedmiotowe zakreśla rodzaj alkoholu z uwagi na jego zawartość we napoju, jednakże toczącą się z udziałem wszystkich podmiotów wnioskujących o udzielenie zezwolenia na taką działalność. Zatem w jednej sprawie występuje wiele stron o przeciwstawnych interesach, będących konkurentami na detalicznym rynku napojów alkoholowych danego rodzaju.

Skoro stronami postępowania administracyjnego zmierzającego do wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu danego rodzaju są wszyscy wnioskodawcy ubiegający się o takie zezwolenie, ma do takiego postępowania zastosowanie przepis art. 61 § 4 k.p.a, nakładający na organ obowiązek zawiadomienia o toczącym się postępowaniu wszystkie strony. W rezultacie organ prowadzi jedną sprawę administracyjną z udziałem wszystkich wnioskodawców ubiegających się o zezwolenie na sprzedaż danego rodzaju alkoholu, mając tym samym obowiązek doręczenia wszystkim tym wnioskodawcom, jako stronom postępowania, decyzję wydaną w takiej sprawie, o której mowa w przepisie art. 18 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Ponadto NSA podkreślił, iż dla kwestii przymiotu strony w jednym postępowaniu administracyjnym, przysługującym wszystkim wnioskodawcom ubiegającym się o wydanie zezwolenia na dany rodzaj alkoholu, obojętna lokalizacja punktów sprzedaży alkoholu. Wskazanie miejsca prowadzenia działalności jest sprawą wtórną, która zaktualizuje się dopiero w odniesieniu do jednego podmiotu, któremu, po przeprowadzeniu wspólnego dla wszystkich wnioskodawców postępowania administracyjnego, zostanie udzielone zezwolenie.

Na podstawie: Wyrok NSA z 6 czerwca 2012 r., sygn. akt II GSK 742/11, prawomocne