Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Jaki organ jest właściwy do rozpatrzenia wniosku koła łowieckiego o umorzenie czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego polnego?

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) – dalej pr. łow., obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:
1) obwody łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
2) obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

Stosownie zaś do art. 31 pr. łow. wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami, przy czym nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. Jak wynika z powyższego, pieniądze, jakie wpłyną za dzierżawę, nie należą ani do starosty, ani do dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. Należą do gmin i nadleśnictw. Kolo łowieckie zwróciło się do starosty z wnioskiem o umorzenie należności za czynsz dzierżawny, uzasadniając wniosek złą kondycją finansową koła.

Czy starosta ma umocowanie prawne do umorzenia należności za czynsz, skoro - jak wynika z przepisów - pieniądze z tego tytułu nie należą do niego, lecz do gmin i nadleśnictw?

Jeśli tak, to z jakich przepisów to wynika? Jeśli nie, to komu ma przesłać do rozpatrzenia wniosek koła o umorzenie czynszu za dzierżawę obwodu?


Odpowiedź:

Jakkolwiek starosta jest organem właściwym do rozpatrzenia wniosku o umorzenie czynszu dzierżawnego za obwód łowiecki polny, to w mojej opinii wniosek może rozpatrzyć jedynie negatywnie. Gdyby należność umorzył, naraziłby się na zarzut naruszenia dyscypliny finansowej.


Czynsz dzierżawny trafia do gmin, jest to więc wierzytelność należąca do sektora publicznego. Natomiast ani pr. łow., ani przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - dalej k.c. nie odnoszą się do możliwości umorzenia czynszu.


Uzasadnienie:

Obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 pr. łow., wydzierżawiającym jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.


Koła łowieckie uiszczają z tytułu dzierżawy czynsz ustalony zgodnie z kategorią obwodu, który starosta rozlicza między nadleśnictwami i gminami na podstawie art. 31 pr. łow. Czynsz dzierżawny wydzierżawiający (starosta) obowiązany jest rozliczyć pomiędzy nadleśnictwa i gminy, przy czym nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. W umowie dzierżawy określa się wysokość i termin uiszczania czynszu oraz sposób rozliczenia czynszu w przypadku rozwiązania umowy. Nie ma mowy w pr. łow. o możliwości umarzania tej należności.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 168), naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niezgodne z przepisami umorzenie należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych, odroczenie jej spłaty lub rozłożenie spłaty na raty albo dopuszczenie do przedawnienia tej należności. Starosta musi więc egzekwować należność, nawet jeśli wypowie dzierżawę zgodnie z postanowieniami art. 703 k.c. W tej sytuacji wniosek koła łowieckiego musi zostać rozpatrzony negatywnie.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.