Konsorcjum osób prawnych i fizycznych wystąpiło z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia. Wójt gminy ustalił na rzecz konsorcjum środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia. Po wszczęciu z urzędu postępowania SKO stwierdziło nieważność wyżej opisanej decyzji wójta. Dokonując oceny prawidłowości oznaczenia strony postępowania, SKO wywodziło, że konsorcjum to nowy podmiot utworzony przez dwa lub więcej podmioty, w wyniku zawartej między nimi umowy, realizujące określone w umowie cele. Nie posiada ono podmiotowości prawnej, a tym samym nie posiada zdolności sądowej, natomiast stroną w znaczeniu procesowym mogą być wyłącznie podmioty wchodzące w jego skład. W świetle powyższego, oceniając badaną decyzję wójta gminy pod kątem przesłanek z art. 156 § 1 K.p.a. , organ uznał, że jest ona dotknięta wadą, o jakiej mowa w pkt 4 tego przepisu, gdyż została skierowana do konsorcjum osób prawnych i fizycznych, tj. do podmiotu nie będącego stroną w sprawie.

WSA rozpatrując sprawę stwierdził, iż w umowie konsorcjum przedsiębiorcy zobowiązują się do wspólnego działania w celu realizacji określonego przedsięwzięcia gospodarczego, które przekracza możliwości jednego podmiotu, i że termin "konsorcjum" nie określa podmiotu prawa, lecz grupę niezależnych podmiotów - stron umowy konsorcjum, która to umowa kształtuje stosunek obligacyjny, a nie organizacyjny. Tak więc konsorcjum nie posiada własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym prowadzącym samodzielną działalność, nie może być podmiotem praw i obowiązków, zatem - niewątpliwie - nie może też w postępowaniu administracyjnym występować w charakterze strony, w rozumieniu art. 28 i art. 29 K.p.a. . W konsekwencji należy uznać, że z uwagi na brak podmiotowości prawno-administracyjnej, skierowanie decyzji do samego konsorcjum stanowi o jej wadliwości o najwyższym ciężarze gatunkowym, jednak z taką sytuacją nie mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie. Zdaniem Sądu, określenie strony postępowania w ten sposób, że obok podmiotów legitymujących się interesem prawnym wskazuje się również umowę konsorcjum, na podstawie której podmioty te prowadzą działalność gospodarczą, choć może być mylące, to jednak nie świadczy o skierowaniu decyzji do osoby nie będącej stroną w sprawie. Ewentualne wątpliwości co do tego, kogo uznano za stronę postępowania o ustalenie środowiskowych uwarunkowań dla przedmiotowego przedsięwzięcia, a w dalszej kolejności wątpliwości dotyczące właściwego oznaczenia przez wójta gminy adresata decyzji, rozwiewa - oprócz faktu wymienienia z imienia i nazwiska członków umowy konsorcjum - skierowanie do tych właśnie członków rozstrzygnięcia, a wcześniej także podejmowanie z ich udziałem wszystkich czynności w ramach prowadzonego postępowania.

Na podstawie: Wyrok WSA w Opolu z 27 października 2011 r., sygn. akt II SA/Op 296/11

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)