Zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536) organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu, województwa) określa, w drodze uchwały, szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 tej ustawy projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji. A zatem, art. 5 ust. 5 u.d.p.p. zawiera upoważnienie do stanowienia uchwał przez organy stanowiące gminy, powiatu i województwa w zakresie wskazanym w tym przepisie.
 

O charakterze normatywnym uchwały organu stanowiącego j.s.t. przesądza istota zawartych w niej rozwiązań – rodzaj zamieszczonych w niej norm. Charakter norm prawnych i kształtowania przez nie sytuacji prawnej adresatów mają przesądzające znaczenie dla kwalifikacji danego aktu jako powszechnie lub wewnętrznie obowiązującego.


Jeżeli akt zawiera co najmniej jedną normę postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, to jest to akt powszechnie obowiązujący, a więc – w przypadku organów j.s.t. - akt prawa miejscowego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 9 września 2010 r., I OSK 988/10, LEX nr 745407; z dnia 18 lipca 2006 r., sygn. akt I OSK 669/06, LEX nr 275445; z dnia 22 listopada 2005 r., I OSK 971/05, LEX nr 196727; z dnia 7 grudnia 2009 r., I OSK 732/09, LEX nr 595500; z dnia 21 grudnia 2005 r. I OSK 1191/05, LEX nr 228225; z dnia 5 kwietnia 2002 r. I SA 2160/01, LEX nr 81765; z dnia 1 marca 2001 r., SA/Bk 1532/00, LEX nr 275445).


Należy więc stwierdzić, że uchwała, o której mowa w art. 5 ust. 5 u.d.p.p., ma charakter aktu prawa miejscowego. Uchwała określająca szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji jest aktem zawierającym przepisy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym.

O generalności uchwały decyduje to, że na brzmienie jej przepisów będzie się mogła powołać każda rada działalności pożytku publicznego lub organizacja pozarządowa, a także podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3, który prowadzi działalność pożytku publicznego na terenie danej j.s.t. Dotyczy to zarówno rad/organizacji/podmiotów istniejących obecnie, jak i mogących powstać w przyszłości. Adresatami tych norm są zatem wszystkie rady działalności pożytku publicznego, organizacje pozarządowe i podmioty wymienionymi w art. 3 ust. 3 u.d.p.p., które prowadzą działalność pożytku publicznego na terenie określonej j.s.t. Akty prawa miejscowego nie muszą dotyczyć wszystkich mieszkańców j.s.t. Wystarczające będzie, gdy zawarte w takim akcie normy o charakterze abstrakcyjno–generalnym będą skierowane do nieograniczonego kręgu adresatów. Charakter generalny oznacza, że normy zawarte w akcie definiują adresata poprzez wskazanie cech, a nie poprzez ich wymienienie z nazwy. Natomiast abstrakcyjność przepisów uchwały to nic innego jak możliwość ich wielokrotnego stosowania (wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2011 r., II OSK 2039/11, LEX nr 1152129).


Za zakwalifikowaniem takiej uchwały do kategorii aktów prawa miejscowego przemawia również fakt, że regulacja ta będzie obowiązywała na terenie j.s.t., kształtując w sposób bezpośredni prawa i obowiązki pewnej kategorii potencjalnych adresatów – rady działalności pożytku publicznego, a w szczególności organizacji pozarządowych i podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 u.d.p.p. (wyrok NSA z dnia 11 października 2011 r., II OSK 1448/11, LEX nr 1070337).