Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.


Rada miasta podjęła uchwałę dotyczącą przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania burmistrza.


Uchwałę zaskarżył burmistrz, powołując się art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r. poz. 594).


Zgodnie tym artykułem każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

WSA uznał, że uchwała rady miasta o przeprowadzeniu referendum nie narusza czyjkolwiek interesu prawnego w rozumieniu art. 101 ust. 1 ww. ustawy. W związku ztym uznał skargę za niedopuszczalną.

Inne stanowisko zajął NSA.

Zdaniem sądu proponowana przez WSA interpretacja powoduje pozbawienie ochrony sądowej burmistrza.


Mając na uwadze wyrażoną w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP istotę sprawowania wymiaru sprawiedliwości i sądowej ochrony praw jednostki, brak jest podstaw do wyłączenia prawa do sądu w przypadku kwestionowania przez burmistrza podjętej uchwały rady gminy o przeprowadzeniu referendum w sprawie jego odwołania – uznał NSA.

Na podstawie:
Postanowienie NSA z 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt II OSK 955/14, prawomocne

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.