Brak dokładnej mapy uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia o zagrożeniu masowymi ruchami ziemi

Czy starosta powinien wydać wnioskodawcy zaświadczenie o występowaniu na jego nieruchomości zagrożenia masowymi ruchami ziemi?

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Czy starosta, prowadząc zgodnie z art. 110a. ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, z późn. zm.) obserwację terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na których występują te ruchy, a także rejestr zawierający informacje o tych terenach, ma obowiązek wydawania zaświadczenia - na wniosek właściciela nieruchomości – w którym zaświadcza, że teren zagrożony ruchami masowymi ziemi występuje na jego działce ewidencyjnej bądź taki teren nie występuje w granicach jego nieruchomości?

Wątpliwości wynikają z tego, że tereny zagrożone ruchami masowymi ziemi przedstawiane są na mapie topograficznej w skali 1:10.000 - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie informacji dotyczących ruchów masowych ziemi (Dz. U. Nr 121, poz. 840) - dalej r.i.r.m.z. We wzorze karty rejestracyjnej terenu zagrożonego ruchami masowymi ziemi (załącznik nr 1 do r.i.r.m.z.) nie ma obowiązku podania lokalizacji terenu zagrożonego ruchami masowymi ziemi z dokładnością do działek ewidencyjnych (w przeciwieństwie do wzoru karty osuwiska - załącznik nr 2 do r.i.r.m.z., gdzie wskazuje się numery ewidencyjne działek).

Przeniesienie z mapy topograficznej w skali 1:10 000 na mapę ewidencyjną w skali np. 1:1000 lub 1:500 obarczone może być dużym błędem, więc organ, wydając takie zaświadczenia, może nieświadomie wprowadzić w błąd właściciela nieruchomości. Czy można przedłużyć określony w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) - dalej k.p.a. siedmiodniowy termin wydania zaświadczenia, czy trzeba wydać zaświadczenie w terminie określonym w k.p.a.?

Odpowiedź:


Starosta nie powinien wydać zaświadczenia, w którym stwierdzi, że teren zagrożony ruchami masowymi ziemi występuje na działce wnioskodawcy bądź nie, z uwagi na brak dokładnych informacji w zakresie konkretnych działek ewidencyjnych.

Starosta powinien odmówić wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie. Starosta powinien zachować termin określony w ustawie k.p.a.

Przepisy k.p.a. nie przewidują możliwości przedłużenia 7-dniowego terminu przeznaczonego na wydanie zaświadczenia.

Skoro w przedmiotowym przypadku starosta zobowiązany przez art. 218 § 1 k.p.a. ma zbyt mało szczegółową mapę, aby wskazać, czy na danej działce zjawisko występuje, czy też nie, to na podstawie art. 219 k.p.a. powinien odmówić wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Odmowa wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie powinna przyjąć formę postanowienia. Na to postanowienie służy zażalenie. Organ odwoławczy może uchylić postanowienie organu pierwszej instancji o odmowie wydania zaświadczenia, gdy uzna je za błędne i przekazać mu sprawę do ponownego rozpoznania, także wówczas gdy nie będzie to wiązało się z koniecznością przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części (wyrok NSA z dnia 27 marca 2009 r., II OSK 443/08, LEX nr 529867). Na postanowienie organu odwoławczego utrzymujące w mocy postanowienie zaskarżone zażaleniem przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z dnia 14 listopada 2000 r., I SA/Ka 1265/99, LEX nr 45541).

Uzasadnienie:

Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2009 r., II SA/Wa 1616/09, LEX nr 550335, "Postępowanie w zakresie wydawania zaświadczeń oznacza potwierdzenie stanu faktycznego i prawnego na podstawie posiadanych przez organ dokumentów. W przypadku zaś braku odpowiednich danych organ nie wydaje zaświadczenia. Postępowanie wyjaśniające ogranicza się jedynie do ustalenia stanu faktycznego i prawnego na podstawie prowadzonej przez organ ewidencji, rejestru, zbioru dokumentów czy też zbioru danych utrwalonych w inny sposób, nie jest zatem konieczne współdziałanie z osobą zainteresowaną treścią zaświadczenia.

Nie jest konieczne również przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego zgodnie z treścią art. 75 § 1 k.p.a., ponieważ postępowanie wyjaśniające w sprawie wydania zaświadczenia nie zmierza do rozpatrzenia sprawy administracyjnej, ale co najwyżej do odnalezienia danych w celu potwierdzenia istniejącego obecnie lub w przeszłości stanu.

Ustawodawca przewidując krótki termin załatwienia wniosku uznał, że potwierdzenie okoliczności nie będzie nastręczało takich trudności, by niemożliwym było ich niezwłoczne ustalenie."

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.