Przepisy systemu zamówień publicznych nie definiują pojęcia tajemnicy przedsiębiorstwa. W tym celu, należy odnieść się do definicji legalnej zawartej w przepisie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503), zgodnie z którą przez tajemnicę przedsiębiorstwa należy rozumieć nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. 

Podstawowym założeniem wprowadzenia definicji "tajemnicy przedsiębiorstwa" jest zagwarantowanie podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem informacji, które mogłoby skutkować wyrządzeniem przedsiębiorcy poważnej szkody.

W sytuacji bezpodstawnego zastrzeżenia przez wykonawcę tajemnicy przedsiębiorstwa, oraz po zweryfikowaniu tego faktu przez zamawiającego, zamawiający powinien uznać owe zastrzeżenie za bezskuteczne i w tym zakresie ofertę odtajnić. Jednakże, zamawiający nie ma prawa do odrzucenia oferty takiego wykonawcy, co zostało potwierdzone stanowiskiem Sądu Najwyższego, w uchwale z 21 października 2005 r. (III CZP 74/05). W konsekwencji, nawet brak potwierdzenia prawdziwości stanowiska wykonawcy w przedmiocie statusu zastrzeżonych informacji, nie spowoduje per se spełnienia się przesłanek odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907).

O spełnieniu tych przesłanek nie może bowiem świadczyć subiektywny stan wiedzy i świadomości wykonawcy co do charakteru zastrzeżonych informacji, ale tylko obiektywne okoliczności, które świadczą odpowiednio o niezgodności oferty z przepisami p.z.p. lub o popełnieniu czynu nieuczciwej konkurencji. 

Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 października 2013 r. (KIO 2398/13).