Z wnioskiem o przyznanie renty rodzinnej wystąpiła trwale niezdolna do pracy Beata S. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Łodzi, odmówił prawa do renty rodzinnej po zmarłym 30 marca 2021 r. jej ojcu Janie S.  Stwierdził , że wnioskodawczyni nie była niezdolna do pracy, w okresie do ukończenia 16 lat, lub w okresie do ukończenia nauki w szkole.

 

 

Odwołanie od decyzji odmownej

Odwołanie tej decyzji ZUS złożyła ubezpieczona, reprezentowana przez siostrę Hannę T., domagając się jej zmiany w całości i orzeczenie co do istoty sprawy. W uzasadnieniu swego stanowiska wyjaśniała, iż odwołująca, z uwagi na stan zdrowia była niezdolna do pracy, a potem samodzielnej egzystencji, od wczesnego dzieciństwa. Tym samym, odwołująca się, spełnia przesłanki do przyznania renty rodzinnej.

Sprawdź też: Renta rodzinna dla dziecka - LINIA ORZECZNICZA >>

W odpowiedzi na odwołanie do sądu, organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy ustalił , że wnioskodawczyni ukończyła szkołę zawodową specjalną i jest dziewiarzem maszynowym. Pracowała dwa lata w warunkach chałupniczych.

Wnioskodawczyni,  ma przyznany umiarkowany stopień niepełnosprawności, który jest trwały. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 18 maja 1983, a niepełnosprawność ( inwalidztwo) datuje się od okresu urodzenia. Beata S. jest uprawniona do renty.

Śmierć ojca i orzeczenie lekarskie

Ojciec Beaty - Jan S. w chwili śmierci  był emerytem. W czerwcu 2021 r. lekarz orzecznik rozpoznał u wnioskodawczyni mózgowe porażenie dziecięce z niedowładem kończyn dolnych i objawami móżdżkowymi. Upośledzenie umysłowe lekkiego/ umiarkowanego stopnia. W efekcie , uznał wnioskodawczynię za całkowicie niezdolną do pracy od  grudnia 1982 r. Wskazał, iż wnioskodawczyni nie jest niezdolna do samodzielnej egzystencji.

WZORY DOKUMENTÓW:

 

Tryb życia wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni, pracując jako dziewiarz, nie radziła sobie z zadaniami, nie wykonywała, zaplanowanych, norm. Pracę wykonywała przy wsparciu matki. Potem, była na utrzymaniu rodziców. Wnioskodawczyni samodzielnie spożywa posiłki, nie wymaga karmienia, potrzebuje pomocy w przygotowaniu jedzenia. Samodzielnie załatwia potrzeby fizjologiczne. Przy myciu, wymaga pomocy, sama potrafi umyć i sama myje włosy. Nie ma orientacji w terenie.

Raz w tygodniu, w piątek, wychodzi by kupić gazetę, czasem batonika. Jest w stanie zapłacić małe sumy, z większymi sumami - ma problem. Do ogrodu wychodzi rzadko. Nie wychodzi bez polecenia, aby wyszła – wynikało z zeznań świadków.

W sądowym badaniu wykonanym przez biegłego neurologa, u Beaty S. rozpoznaje się  mózgowe porażenie dziecięce z niedowładem kończyn dolnych. Stan po urazie goleni prawej w 1991 roku.

Oddalenie odwołania przez sąd

Sąd stwierdził, że odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu. Sąd Okręgowy zaznaczył, że z treści art. 65 ust. 1 i 2 Ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, iż dzieci mają prawo do rodzinnej renty, bez względu na wiek, jeśli do ukończenia 16 lat albo do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, a nie osiągnęły 25 lat życia stały się całkowicie niezdolne do pracy.

Sprawdź w LEX: „Nauka w szkole” jako przesłanka uzyskania prawa do renty rodzinnej - LINIA ORZECZNICZA >>

- Przeprowadzone postępowanie dowodowe, nie dało podstaw dla uwzględnienia odwołania, gdyż  nie został spełniony warunek całkowitej niezdolności do pracy powstałej w okresie, o którym mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 – orzekł Sąd Okręgowy

Ze wszystkich przeprowadzonych w sprawie opinii biegłych, tj opinii biegłego neurologa , psychiatry a także opinii biegłego ortopedy wynikało iż wnioskodawczyni przy niewątpliwie istniejącej od urodzenia niepełnosprawności - stała się całkowicie niezdolna do pracy wraz z wynikającym z dokumentacji pogorszeniem stanu zdrowia ale dopiero od 15 grudnia 1982 r. Wcześniej była częściowo, trwale niezdolna do pracy.  Zatem całkowita niezdolność do pracy nie powstała ani do ukończenia przez nią 16 roku życia, ani w czasie nauki szkolnej.

Biegli neurolog i psychiatra zgodnie podnieśli też, że wnioskodawczyni nie była i nie jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. W konsekwencji w ocenie sądu należy dojść do przekonania, że nie istnieją żadne dowody miarodajnie i wiarygodnie wskazujące na okoliczność przeciwną. Samo, zaś, nawet istnienie stanu chorobowego, dysfunkcji nie jest tożsame z występowaniem całkowitej niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Czytaj też: Renta rodzinna po zmarłym byłym mężu tylko, jeśli ustalono alimenty >>>

Zatem sąd uznał, że nie można było wnioskować, iż całkowita niezdolność do pracy wnioskodawczyni istniała już u niej w dzieciństwie przed ukończeniem 16 roku życia a także w okresie w którym naukę kontynuowała .

Dla wykazania uprawnień do renty rodzinnej na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy koniecznym jest stwierdzenie koniunkcji:

  • istnienia całkowitej niezdolności do pracy przed ukończeniem 16. roku życia lub
  • do ukończenia nauki w szkole, jeżeli kontynuuje naukę po 16. roku życia, nie później niż do osiągnięcia 25. roku.

Sygnatura akt VIII U 2221/21, wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 13 marca 2023 r. 

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.