Istota sporu koncentrowała się wokół podatkowej kwalifikacji przychodów osiąganych przez podatnika z tytułu nabywanych odpłatnie wierzytelności. Działalności podatnika sprowadza się do nabywania wierzytelności za niższą cenę z przejęciem pełnych praw do tych wierzytelności i ryzyka niewypłacalności dłużników w celu ich windykacji lub też dalszej ich odprzedaży. Zdaniem podatnika zawodowy (stały) charakter, ciągłość (powtarzalność) podejmowanych działań i uczestnictwo w obrocie gospodarczym wystarczy do uznania wykonywanej działalności za działalność gospodarczą.
NSA (II FSK 47/09, LEX nr 580082) wskazał jednak, że mylne jest założenie podatnika sprowadzające się do twierdzenia, iż fakt prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT przez podmiot gospodarczy skutkuje brakiem możliwości zaliczenia przychodów do innych źródeł. O zakwalifikowaniu przychodu do odpowiedniego źródła nie świadczy, bowiem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej zarobkowej w sposób ciągły, zorganizowany etc., lecz przedmiot tej działalności i możliwość przypisania jej do konkretnego źródła przychodów. Tym samym sąd uznał za słuszną kwalifikację uzyskanego przychodu, jako osiągniętego z praw majątkowych.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line