Problem powstał w związku z tym, że Sąd Rejonowy w Olkuszu wydał z urzędu postanowienie o nadzorze nad komornikiem sądowym. Po czym uchylił pięć postanowień w sprawie obliczenia kosztów postępowania egzekucyjnego wydanych przez tego komornika.

Przyczyną uchylenia tych postanowień był wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca 2017 r. (sygn. akt P 63/14).

Czytaj więcej: Opłata stosunkowa od kwot wpłaconych przez dłużnika bezpośrednio komornikowi. Glosa do wyroku TK z dnia 28 czerwca 2017 r., P 63/14 >>>

Przejście na emeryturę komornika

Trybunał stwierdził, że art. 49 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji jest niezgodny z Konstytucją RP. W zakresie, w jakim przewiduje pobranie od kwot wpłaconych przez dłużnika bezpośrednio komornikowi opłaty stosunkowej w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Czytaj:  Komornik już może wpisać "alimenciarza" do e-rejestru zadłużonych>>

Sąd ponownie zatem ustalił koszty egzekucyjne. Ale M.M. wniosła o doręczenie postanowienia, po czym zaskarżyła je do Sądu Rejonowego w Olkuszu. Sąd odrzucił zażalenie, gdyż M.M. nie jest stroną postępowania, gdyż M.M. już nie jest komornikiem, bo przeszła na emeryturę.

Zobacz procedurę w LEX: Wiśniewski Paweł, Postanowienie komornika o kosztach postępowania egzekucyjnego >

Podstawa zaskarżenia był art. 770 par. 5 kpc, który stanowi, że na postanowienie sądu zażalenie przysługuje stronom, komornikowi oraz innej osobie, której to postanowienie dotyczy. Skarżąca wskazała, że błędnie sąd interpretował pojęcie, iż nie jest „inną osobą” której dotyczy postępowanie.

Czytaj też: Skarga na czynności komornika - komentarz praktyczny >>>

 

 

Wątpliwości sądu pytającego

Za przyjęciem, że komornika dotyczy postanowienie sądu, przemawia:

  1. Komornik jest quasi-przedsiębiorcą i prowadzi rachunek zysków i strat, a utrzymanie kancelarii opiera się na pobranych opłatach,
  2. Były komornik ponosi odpowiedzialność deliktową za czyny popełnione po wygaśnięciu powołania na stanowisko,
  3. Zasada równości wskazuje, ze były piastun funkcji komornika znajduje się w takiej samej sytuacji jak komornik, któremu zażalenie przysługuje.

Wobec tego przedstawił Sądowi Najwyższemu zagadnienie: Czy osoba, której powołanie na stanowisko komornika sądowego wygasło z mocy prawa ze względu na rezygnację z pełnienia obowiązków komornika na podstawie art. 15a ust. 1a punkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, a która pełniąc obowiązki komornika sądowego wydała postanowienie o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego, uchylone przez sąd w trybie nadzoru nad egzekucją na podstawie art. 759 par. 2 k.p.c., jest osobą uprawnioną w myśl art. 770 par. 5 k.p.c. do wniesienia zażalenia na to postanowienie sądu jako „inna osoba, której to postanowienie dotyczy?

Termin rozprawy nie został ustalony.

Sygnatura akt III CZP 4/23

Czytaj też: Odpowiedzialność odszkodowawcza komornika za czynność skontrolowaną przez sąd w drodze skargi >>>

Czytaj też: Odpowiedzialność komorników sądowych w prawie karnym >>>

Czytaj też: Uprawnienie komornika sądowego do żądania udzielenia informacji i złożenia wyjaśnień >>>