Rozważając możliwość występowania magistra prawa w charakterze pełnomocnika procesowego, należy podkreślić że osoba, która ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra prawa lub zagraniczne uznane w Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest dostatecznie wykwalifikowana do występowania w charakterze pełnomocnika procesowego.
Wyższe studia prawnicze kształcą studentów przede wszystkim pod względem teoretycznym, co wynika m.in. z zakresu standardów kształcenia dla kierunku prawo. Według rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki, kwalifikacje absolwenta prawa są następujące: „absolwent posiada umiejętność posługiwania się ogólną wiedzą z zakresu dogmatycznych dyscyplin prawa uzupełnioną o teorią i filozofią prawa oraz doktryny polityczno-prawne, o wiedzę z zakresu innych nauk społecznych, o podstawową wiedzę ekonomiczną oraz posiada umiejętności wykorzystania ich w pracy zawodowej z zachowaniem zasad etycznych. Posiada umiejętność rozumienia tekstów prawnych, posługiwania się regułami logicznego rozumowania, interpretowania przepisów oraz możliwość dalszego specjalizowania się w dowolnej dziedzinie prawa polskiego lub obcego. Powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umieć posługiwać się językiem specjalistycznym koniecznym do wykonywania zawodu. Absolwent studiów jest przygotowany do podjęcia wszystkich rodzajów aplikacji koniecznych do wykonywania zawodów prawniczych, a także do pełnienia funkcji we wszystkich instytucjach lub organizacjach publicznych i niepublicznych, wymagających posiadania wiedzy prawniczej oraz do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich). Absolwent posiada umiejętność komunikacji interpersonalnej oraz porozumiewania się w procesie podejmowania decyzji prawnych oraz występowania w roli negocjatora albo mediatora w sytuacjach, w których prawo obowiązujące wskazuje mediację jako zalecany sposób rozstrzygania sporów prawnych“.

Jak zatem wskazuje powyższy tekst rozporządzenia, absolwent prawa (magister prawa) nie jest przygotowany do wykonywania zawodu prawniczego, lecz do podjęcia „wszystkich rodzajów aplikacji“. Należy dodać,  że wszystkie wydziały prawa od czasu wejścia w życie obowiązującej ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, dostosowały swoje wymogi programowe do przedstawionych założeń i programy te są obecnie realizowane.
Nie można wykluczyć, że ustawodawca i rząd podejmą działania zmierzające do zmiany standardów, obecnie jednak profil absolwenta jest wyznaczony przez w/w standardy. Jest to absolwent nieprzygotowany ani merytorycznie, ani praktycznie do samodzielnego wykonywania zastępstwa procesowego.

Autorzy, dr Joanna Bodio, dr Przemysław Telenga  są adiunktami w Katedrze Postępowania Cywilnego i Międzynarodowego Prawa Handlowego UMCS w Lublinie.

Cały artykuł ukazał się w miesięczniku „Radca Prawny” 1/2010