Chodzi o zbadanie zgodności art. 632 pkt 2 ustawy z 6 czerwca 1997 roku - Kodeks postępowania karnego z art. 45 ust. 1 konstytucji. Zgodnie z kwestionowanym przepisem jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego ustanowionego w charakterze pełnomocnika przez pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego, powoda cywilnego albo inną osobę, a także z tytułu obrony oskarżonego w sprawie, w której oskarżony skierował przeciwko sobie podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.
Art. 45 ust. 1 konstytucji statuuje zasadę sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. Prawo to zostało zagwarantowane wszystkim potencjalnym stronom postępowania sądowego, w tym również pokrzywdzonemu i oskarżycielowi  posiłkowemu w  postępowaniu  karnym w sprawach z oskarżenia publicznego. Zasada ta, zdaniem skarżących, znajduje odzwierciedlenie również w kwestii dotyczącej rozłożenia kosztów procesu pomiędzy poszczególnych uczestników postępowania, a także zwrotu tych kosztów w zależności od wyniku procesu.
W ocenie skarżących kwestionowany przepis w zakresie w jakim wyłącza możliwość zasądzenia na rzecz pokrzywdzonego i oskarżyciela posiłkowego kosztów z tytułu ustanowienia pełnomocnika w osobie adwokata lub radcy prawnego i to niezależnie od podstawy umorzenia i okoliczności sprawy jest niezgodny z prawem do sądu i z zasadą rzetelnego procesu.