Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim, dotyczące emerytur osób nie zatrudnionych w kraju przed wyjazdem za granicę.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 10 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent w zakresie, w jakim uzależnia ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty od tego, czy pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę w kraju, jest niezgodny z konstytucyjną zasadą równości. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, że kwestionowany przepis wskazuje, iż jeśli pracownik był zatrudniony za granicą przed 1 stycznia 1991 r., do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty przyjmuje się kwoty wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę. Przepis ten nie uwzględnia wypadków, gdy pracownik nie był wcześniej zatrudniony w kraju, a praca za granicą była jego pierwszym miejscem zatrudnienia.
- Takie ukształtowanie przepisu rozporządzenia wprowadza zróżnicowanie w sposobie ustalania wymiaru emerytury lub renty dla osób, które przed 1 stycznia 1991 r. pracowały za granicą, w zależności od tego, czy wcześniej były zatrudnione w Polsce - podkreślił prof. Mirosław Granat, sędzia sprawozdawca.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że wprowadzone rozwiązanie, które różnicuje sytuację prawną pracowników jest niezgodne z art. 32 ust. 1 konstytucji. Wprowadza bowiem zróżnicowanie nieuzasadnione, przez co powoduje dyskryminację określonej grupy pracowników przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty.
Zdanie odrębne zgłosił sędzia TK Marek Zubik.
Sygnatura akt P 35/10