Sprawa dla TK: od decyzji Polskiego Związku Łowieckiego nie ma odwołania

W Trybunale Konstytucyjnym czeka na rozpatrzenie skarga konstytucyjna Andrzeja W. (SK 8/11), który wnosi o zbadanie zgodności art. 33 ust. 6 ustawy Prawo łowieckie z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, w zakresie w jakim nie zawiera unormowań przyznających prawo do sądu wobec ostatecznych decyzji organów dyscyplinarnych Polskiego Związku Łowieckiego rozstrzygających o prawach i obowiązkach członków, innych niż dotyczących utraty członkostwa tej organizacji. Skarżącego chce wesprzeć Helsińska Fundacja Praw Człowieka.

Fundacja, która zamierza przedstawić w tej sprawie opinię przyjaciela sądu uważa, że zaskarżony przepis ustawy z 13 października 1995 roku – Prawo łowieckie (Dz.U. z 2005 r. nr 127, poz. 1066) jest sprzeczny ze standardami gwarantowanymi przez Europejską Konwencję Praw Człowieka. Przede wszystkim autorzy opinii wskazują na wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z dnia 23 czerwca 1981 r. w sprawie Le Compte Van Leuven de Meyere (skarga nr 6878/75; 7238/75), zgodnie z którym rozstrzygnięcia sądów dyscyplinarnych mają skutek dla praw i obowiązków o charakterze cywilnym, a zatem muszą spełniać wymogi określone w art. 6 EKPC. Jednym z wymagań rzetelnego postępowania jest możliwość odwołania się do przynajmniej jednej instancji sądowej. „Sąd” w rozumieniu EKPC to organ, który musi: być ustanowiony ustawą, wykonywać funkcje orzekające, być niezależnym w stosunku do władzy wykonawczej oraz stron postępowania. Sędziowie w nim orzekający powinni mieć ponadto gwarancje proceduralne wynikające z art. 6 EKPC, zapewniające im niezależność orzekania. Z całą pewnością za „sądy” w rozumieniu Konwencji nie mogą być uznane okręgowe sądy łowieckie oraz Główny Sąd Łowiecki.
Europejski Trybunał Praw Człowieka w sprawie Le Compte Van Leuven de Meyere podkreślił ponadto, że „wymogi elastyczności oraz efektywności, które są w pełni zgodne z postulatem ochrony praw człowieka, mogą uzasadniać wcześniejszą interwencję organów administracyjnych lub profesjonalnych (w tym organów sądowych), które nie spełniają w pełni wymagań wynikających z art. 6 Konwencji.” Mając równocześnie na uwadze art. 13 Konwencji, stanowiący, iż „każdy, czyje prawa i wolności zawarte w niniejszej konwencji zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego” stwierdzić należy, iż standardem określonym przez Europejski Trybunał Praw Człowieka jest sądowa kontrola orzeczeń organów dyscyplinarnych. - Takiego standardu nie zapewnia jednak art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 roku – Prawo łowieckie, ograniczając ową kontrolę jedynie do przypadków utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim - twierdzą Fundacji.

Od 1 maja 2011 r. w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka uruchomiony został program „Standardy rzetelnego procesu w postępowaniach dyscyplinarnych”, który zakłada m. in. udzielanie porad prawnych przedstawicielom zawodów zaufania publicznego oraz zawodów regulowanych, przeciwko którym toczą się postępowania dyscyplinarne.

Czytaj także: Fundacja Helsińska przyjrzy się postępowaniom dyscyplinarnym