SN: wniosek o zwolnienie od kosztów nie musi być wnioskiem

Jeżeli wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest składany w piśmie procesowym, treść pisma powinna wskazywać, iż strona składa wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Brak natomiast podstaw do stawiania wymagania formalnego, by pismo takie zawierało stwierdzenie, że jest wnioskiem strony o zwolnienie od kosztów sądowych. Wystarczające jest, jeżeli z jego treści daje się wyprowadzić stwierdzenie, że zawiera ono taki wniosek.

Zgodnie zaś z art. 130 § 1 zd. 2 k.p.c., oczywiste niedokładności pisma lub jego mylne oznaczenie, nie stanowią przeszkody do nadania mu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym.
Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 3 czerwca 2011 r., sygn. akt III CZ 30/11, LEX nr 864009.
Sąd Najwyższy odniósł się tym samym do regulacji z art. 102 u.k.s.c., zgodnie z którą sąd udziela zwolnienia od kosztów sądowych na wniosek strony (uczestnika postępowania) ubiegającej się o takie zwolnienie. We wniosku powinno być zawarte oświadczenie, że strona nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, a do wniosku, jeżeli składa go strona reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego, powinno być dołączone oświadczenie obejmujące szczegółowe dane o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania osoby ubiegającej się o zwolnienie od kosztów, sporządzone na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line