Wnioskodawca Zenon J. 6 sierpnia 2010 roku wniósł o ustalenie miejsca pobytu małoletniej córki. W uzasadnieniu wskazał, że matka Ewa O. wyjechała z córką do Wielkiej Brytanii, gdzie związała się z innym mężczyzną i zamierza wraz z córką wyjechać do Iraku.
Uczestniczka postępowania Ewa O, matka małoletniej wnosiła o oddalenie wniosku w całości. Jednocześnie zażądała pozbawienia ojca Zenona J. władzy rodzicielskiej nad córką ewentualnie jej ograniczenia do prawa interesowania się stanem zdrowia i postępami w nauce. Zenon J. otrzymał prawo do współdecydowania o kierunkach kształcenia dziecka.
Zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2011 roku wyłączono do odrębnego rozpoznania wniosek matki o pozbawienie wnioskodawcy władzy rodzicielskiej. Połączono też sprawy celem łącznego ich prowadzenia. Ojciec wnosił o oddalenie wniosku o ograniczenie mu władzy rodzicielskiej nad córką
Sąd Rejonowy w B. 30 września 2011 roku w składzie sędziego i dwóch ławników po rozpoznaniu sprawy o ustalenie miejsca pobytu małoletniej o ograniczenie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem oddalił wniosek Zenona J. Ograniczył też jego władzę rodzicielską do prawa współdecydowania w istotnych sprawach dziecka dotyczących zasad wychowania, zmiany miejsca stałego pobytu, kierunku i zakresu kształcenia.
Apelację od postanowienia Sadu Rejonowego w B. z 30 września 2011 roku wniósł Zenon J.. Sąd Okręgowy powziął poważne wątpliwości co do składu sądu pierwszej instancji, który rozpoznał tę sprawę i zadał pytanie SN:
Czy sprawa z wniosku jednego z rodziców o ustalenie miejsca pobytu dziecka może być rozpoznana łącznie - w składzie jednego sędziego i dwóch ławników ze sprawą z wniosku drugiego z rodziców o ograniczenie władzy rodzicielskiej tego pierwszego nad małoletnim na podstawie art. 107 § 2 k.r.o.?
Sąd Najwyższy 23 maja podjął uchwałę, w której stwierdził, że nie jest dopuszczalne rozpoznanie łączne w składzie jednego sędziego i dwóch ławników sprawy o ograniczenie władzy rodzicielskiej i ustalenie miejsca pobytu dziecka.
Sygnatura akt uchwała z 23 maja 2012 r., III CZP 16/12