Przepis art. 46 ust. 4a ustawy – Prawo zamówień publicznych należy interpretować z uwzględnieniem reguł wykładni celowościowej, a celem w tym przypadku jest przeciwdziałanie zmowom wykonawców. Zdaniem SN, o istnieniu ryzyka zmowy wykonawców można mówić w przypadku całkowitej bierności wykonawcy, gdy umyślnie i celowo nie podporządkowuje się wezwaniu zamawiającego. Przyjęcie odmiennego stanowiska i uznanie, że do zatrzymania wadium może dojść w każdej sytuacji, gdy wykonawca nie wypełni należycie wezwania zamawiającego, stwarza pole do nadużyć ze strony zamawiającego. Mógłby on wówczas wykorzystać instytucję zatrzymania wadium jako sposób na uzyskanie nienależnego przysporzenia. Odmiennej wykładni nie dałoby się pogodzić z dyrektywą zacieśniającego tłumaczenia regulacji wyjątkowych (exceptiones non sunt extentendae) o szczególnie restrykcyjnym charakterze, do których niewątpliwie należy zaliczyć art. 46 ust. 4a p.z.p.
(II CSK 675/10)
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line