SN: nie można dokonać ponownego badania w postępowaniu kasacyjnym wartości przedmiotu zaskarżenia

Jak wskazuje Sąd Najwyższy w zasadzie jest to niedopuszczalne. Samo przekonanie strony o błędnym ustaleniu tej wartości przez sąd nie uzasadnia weryfikacji tej kwestii w postępowaniu kasacyjnym.

Postanowieniem Sądu Apelacyjnego odrzucono skargę kasacyjną powoda od wyroku z uwagi na fakt, iż wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekraczała 50.000 zł. Orzeczenie to zaskarżył powód, wskazując, że Sąd nieprawidłowo ustalił wartość przedmiotu zaskarżenia, co skutkowało nieprawidłowym odrzuceniem skargi kasacyjnej.

Sąd Najwyższy nie uznał zażalenia powoda za zasadne. Z analizy akt postępowania wynika, że zarówno wartość przedmiotu zaskarżenia jak i wartość przedmiotu sporu jest tożsama i nie przekracza 50.000 złotych, a zatem należało przyjąć, że doszło do utrwalenia się wartości przedmiotu sporu. Powyższe wynika z tego, że wartości przedmiotu sporu nie badał sąd I instancji z urzędu (art. 25 § 1 k.p.c.), a pozwany nie wnosił stosownego zarzutu (art. 25 § 2 k.p.c.). Należy w takiej sytuacji przyjąć, że brak jest podstaw do wnoszenia skargi kasacyjnej.

Odpowiednie stosowanie, dla oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia, przepisów art. 19 – 23 k.p.c. w postępowaniu kasacyjnym nie uzasadnia bowiem co do zasady ponownego ustalania wartości przedmiotu zaskarżenia. Powyższe wynika z ugruntowanej linii orzeczniczej Sądu Najwyższego. Odesłanie do odpowiedniego stosowania tych przepisów nie może prowadzić do zmiany ustalonej i utrwalonej już wartości przedmiotu sporu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2003, sygn. akt IV CZ 153/03). Jeśli zachodzi tożsamość zaskarżonego rozstrzygnięcia w postępowaniu apelacyjnym i kasacyjnym wyłączona jest możliwość oznaczenia w skardze kasacyjnej „wartości przedmiotu zaskarżenia” w kwocie innej niż poprzednio miało to miejsce na potrzeby apelacji. Wartość przedmiotu zaskarżenia, którego dotyczy skarga kasacyjna obejmuje tylko te roszczenia, które zostały objęte rozstrzygnięciem sądu odwoławczego oddalającym go. Jeśli zaś skarga kasacyjna nie obejmuje całości roszczeń, o których orzekał sąd II instancji, to wartość przedmiotu zaskarżenia jest automatycznie niższa niż wartość przedmiotu sporu.

Jedynie gdy strona wadliwie wskaże wartość przedmiotu zaskarżenia (tzn. nie tylko w zakresie roszczeń nieuwzględnionych w postępowaniu apelacyjnym) takie oznaczenie nie jest dla sądu wiążące i wówczas dopuszcza się sprawdzenie wartości przedmiotu zaskarżenia. Ma ono bowiem wpływ na ocenę czy dopuszczalna jest w danej sprawie skarga kasacyjna. Sprawdzenie wartości przedmiotu zaskarżenia może przeprowadzić sąd odwoławczy oraz Sąd Najwyższy.

Tak przypomniał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I CZ 105/14.

Opracowanie: Aleksandra Partyk

Źródło: www.sn.pl,