Sąd Apelacyjny w Szczecinie przypomniał również, że podstawą prawną dla ustanowienia kuratora procesowego dla osoby prawnej jest art. 69 k.p.c. Przesłankami ustanowienia kuratora dla osoby prawnej są: brak organu powołanego do reprezentowania osoby prawnej i potrzeba podjęcia przez stronę przeciwko drugiej stronie, dotkniętej powyższym brakiem, czynności procesowej niecierpiącej zwłoki.
Przez brak organu powołanego do reprezentowania osoby prawnej rozumie się sytuacje, kiedy organ taki w ogóle nie został powołany, bądź gdy istnieje, ale w kształcie nieodpowiadającym wymaganiom ustawy czy statutu. Strona wnosząca o ustanowienie kuratora procesowego powinna uprawdopodobnić, że czynność, która ma być dokonana, jest czynnością niecierpiącą zwłoki. Ocena, czy tak jest, należy ostatecznie do sądu.
Kurator procesowy jest przedstawicielem ustawowym osoby prawnej, dla której został ustanowiony, gdyż źródłem jego umocowania jest wydane na podstawie ustawy orzeczenie sądowe. Prawo reprezentacji jest tu ograniczone do czynności niezbędnych w postępowaniu sądowym, generalnie nie wchodzą tu w grę czynności dyspozytywne.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie przypomniał również, że w piśmiennictwie podkreśla się, że przepisy art. 42 k.c. i art. 69 k.p.c. nie zostały dobrze zredagowane. Nie w każdym przypadku braku organu uprawnionego do reprezentowania osoby prawnej i konieczności przedsięwzięcia czynności niecierpiącej zwłoki zachodzić będą bowiem podstawy do ustanowienia kuratora procesowego.