Jak zauważa autor wydanej właśnie książki Prawo w ujęciu strukturalnym. Studium o dychotomicznym podziale prawa na prawo publiczne i prawo prywatne, już samo pojęcie prawa, stanowiąc dla badaczy prawa problem – przecież nie jeden z wielu, a fundamentalny i prejudycjalny – budzi zasadnicze spory, a brak powszechnie aprobowanego stanowiska w tej sprawie prowadzi niejednokrotnie do wyrażania coraz większego sceptycyzmu wobec poznawczych możliwości nauk prawnych.
- Choć do dziś filozofom i teoretykom prawa nie udało się osiągnąć zadowalającego konsensu odnośnie do odpowiedzi na pytanie, co to jest prawo, to jednak w dotychczasowej dyskusji o prawie można wydzielić jakieś racjonalnie uzasadnione grupy stanowisk poznawczych i prowadzić na ich gruncie dyskusje teoretyczne. Natomiast o dychotomicznym podziale prawa na prywatne i publiczne można powiedzieć jedynie tyle, że mimo znaczących zasług historycznych w budowie państwa prawnego oraz doniosłego praktycznie znaczenia w rozwoju prawa, jakie odegrała idea rozdzielenia tych części prawa, postulat wyjaśnienia istoty tego podziału na gruncie teorii czy filozofii prawa, jak również szczegółowych nauk prawnych do dziś nie został zrealizowany w sposób przekonujący – czytamy we wstępie do publikacji.
Jak podkreśla wydawca, w publikacji wskazano nową konwencję poznawczą prawa, pozwalającą opisać teoretyczny problem podziału prawa na publiczne i prywatne w innym aspekcie, niż dotychczas powszechnie próbowano to czynić na gruncie nauk prawnych. Rozgraniczenie prawa publicznego od prawa prywatnego jest bowiem kwestią poznania, a granicę wyodrębnienia tych dwóch części prawa można przeprowadzić w sposób jasny i pewny, wbrew spotykanym w naukach prawnych sceptycznym poglądom w tym względzie. Podstawą takiego twierdzenia jest przekonanie, że poznanie prawa jako zjawiska społecznego ma w dużej mierze charakter konwencjonalny i zależy od wyboru aparatury pojęciowej, przy pomocy której to prawo jest opisywane.
- Książka jest rzadkim w naszej literaturze prawniczej - i nieczęstym w ogóle w literaturze prawniczej - opracowaniem z zakresu teorii prawa, którego Autor posiada głęboką wiedzę teoretyczną i praktyczną z istotnego działu prawa, w tym przypadku prawa administracyjnego w styku z prawem konstytucyjnym i prawem cywilnym (...), dzięki czemu nie jest to dzieło nastawione na samo uprawianie teorii na wysokim poziomie abstrakcji, lecz na uprawianie teorii celem różnorakiego zastosowania efektów refleksji ogólnoteoretycznej w teorii poszczególnych działów prawa, w tzw. dogmatyce prawa i w praktyce – napisał w recenzji książki prof. dr hab. Hubert Izdebski.
Więcej o publikacji>>>