Procedura opodatkowania międzynarodowego transportu drogowego niezgodna z Dyrektywą VAT

Świadczenie na terytorium Polski usług międzynarodowego przewozu drogowego polegającego na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium innego państwa Wspólnoty przez przewoźników mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności albo pobytu poza terytorium Polski wymaga zarejestrowania się w Polsce, jako podatnik VAT, złożenia deklaracji podatkowej i rozliczenia podatku zgodnie z regułami ogólnymi. Takie stanowisko przedstawił Minister Finansów w piśmie z 21 czerwca 2010 r.

Przyjęte stanowisko (PT2/8133/37/261/ZSW/2010, LEX nr 33970) jest efektem wyroku ETS z 6 maja 2010 r., C-311/09, LEX nr 577608, w którym Trybunał uznał, że Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym z mocy art. 73, 168 i 273 Dyrektywy Rady 2006/112/WE.
Minister Finansów w § 34 rozporządzenia z 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) przyjął uproszczoną procedurę poboru podatku VAT nakładającą ryczałtem podatek na przewoźników mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski. Zgodnie z procedurą przewoźnik wykazuje kwotę podatku w deklaracji, którą składa w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach. Ustalona kwota podatku podlega wpłacie w urzędzie celnym, z chwilą wjazdu autobusu z pasażerami na terytorium kraju.
Trybunał uznał za zasadne trzy zarzuty Komisji Europejskiej (KE) do opisanej procedury. KE zwróciła uwagę na niezgodność procedury z wyrokiem ETS, C-116/96, LEX nr 83951, w którym Trybunał wyraził stanowisko, że w przypadku świadczenia usługi międzynarodowego przewozu osób całkowita należność za tę usługę powinna zostać podzielona proporcjonalnie do odległości pokonywanych w każdym z państw, a wszelkie inne kryteria dotyczące jej podziału są wyłączone. Przyjęta przez Polskę procedura nie uwzględnia rzeczywistej odległości pokonywanej przez autobus. KE wykazała również, że procedura nie daje możliwości skorzystania z prawa do odliczeń. Podatnik nie musi się bowiem rejestrować dla potrzeb podatku VAT. Nie może tym samym odzyskać zapłaconego w Polsce podatku VAT, na przykład z tytułu zakupu paliwa. Sąd za zasadne uznał także zarzut KE, że procedura stwarza dodatkowe formalności związane z przekraczaniem granic.
Minister Finansów w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej wydał interpretację ogólną uwzględniającą wyrok ETS-u. Minister uznał, że do czasu zmiany przedmiotowych regulacji wobec przewoźników mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących na terytorium kraju usługi międzynarodowego przewozu drogowego, polegające na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium innego państwa Wspólnoty - stosuje się ogólne zasady opodatkowania. Tego sposobu opodatkowania nie stosuje się do podmiotów wykonujących na terytorium Polski okazjonalny przewóz osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium państw trzecich (poza Wspólnotą). W odniesieniu do tych przewozów przewoźnicy nie obliczają i nie wpłacają podatku od towarów i usług.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line