Prokurator w stanie spoczynku Małgorzata S.-M. wystąpiła z roszczeniem przeciwko Prokuratorowi Generalnemu o uznanie za nieważną decyzji o przeniesieniu i odszkodowanie.

Zarzuciła Prokuratorowi generalnemu m.in naruszenie zasady równego traktowania i brak podstawy prawnej. Wnosiła o stwierdzenie nieważności decyzji.

Warto dodać, że powódka w lutym 2017 r. przeszła w stan spoczynku.

 

Decyzja PG

Decyzję wydał Prokurator Generalny 9 marca 2016 r., a została ona doręczona dwa dni później. Właśnie wtedy realizowano reformę Prokuratury. Małgorzata S.-M. z Prokuratury Generalnej została przeniesiona do Prokuratury Rejonowej dla Warszawy-Ochoty.

Podstawą decyzji był art. 36 ustawy z 2016 r. - Przepisy wprowadzające Prawo o Prokuraturze. Stanowi on, że  Prokurator Generalny przenosi prokuratorów Prokuratury Generalnej oraz prokuratorów Naczelnej Prokuratury Wojskowej, których nie powołał do Prokuratury Krajowej, na inne stanowisko służbowe w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury z zachowaniem tytułu „prokuratora byłej Prokuratury Generalnej” lub „prokuratora byłej Naczelnej Prokuratury Wojskowej” oraz prawa do wynagrodzenia nabytego na dotychczas zajmowanym stanowisku, kierując się przy tym ich dotychczasowym miejscem zamieszkania lub miejscem pracy.

Przy wykonywaniu czynności służbowych prokurator dotychczasowej Prokuratury Generalnej oraz prokurator dotychczasowej Naczelnej Prokuratury Wojskowej posługują się wyłącznie tytułem prokuratora związanym z aktualnie zajmowanym stanowiskiem służbowym.

Sądy obu instancji oddaliły apelację powódki. Dlatego, że pozwany Prokurator Generalny nie miał legitymacji czynnej, aby uczestniczyć w procesie.

Sąd II instancji orzekł, że pozwana powinna być właściwa jednostka powszechna Prokuratury, ale nie powiedział która. Czy Rejonowa dla Warszawy-Ochoty, czy Prokuratura Krajowa? Zatem błędnie w pozwie określono pracodawcę - z art. 3 kodeksu pracy.

Argumenty kasacji

Od wyroku sądu II instancji prokurator wniosła skargę kasacyjną, w której zarzuciła m.in

  • naruszenie art. 61 par. 1 kc w związku z art. 300 kodeksu pracy
  • art.130 Prawa o Prokuraturze przez błędna interpretację skutku prawnego przeniesienia
  • błędne ustalenie pracodawcy

Jak wskazała obecna na rozprawie powódka dochodzi odpowiedzi na pytanie, czy może pozywać pracodawcę i kto tym pracodawcą ma być.

- Chodzi o wystąpienie przed niezawisłym sądem i możliwość egzekucji swoich praw, gdyż ustawa reformująca Prokuraturę nie przewidziała odwołań od decyzji dla prokuratorów nie przeniesionych do Prokuratury Krajowej, tylko do prokurator niższego szczebla - wyjaśniała powódka. - Ja przez te reformę i moi koledzy zostaliśmy pozbawieni możliwości odwołania od arbitralnej decyzji ministra. Jestem więc strukturalnym niebytem - dodała.

Zdaniem przedstawiciela Prokuratorii Generalnej, radcy Katarzyny Libiszewskiej, sądy obu instancji orzekały prawidłowo. Jest to sprawa ze stosunku pracy, rozpoznawana przez sąd pracy, a Skarb Państwa nie ma legitymacji biernej w takich sprawach.

Czytaj w LEX: Niezależność prokuratora >

SN - pracodawcą był Prokurator Krajowy

Sąd Najwyższy w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 17 czerwca br. uznał skargę powódki za niezasadną i oddalił skargę.

Na pytanie, czy Skarb Państwa ma legitymację bierną, może być pozwany - odpowiedział negatywnie. - Prokurator jest pracownikiem w rozumieniu Kodeksu pracy i wobec tego obowiązują procedury stosowane w tym kodeksie - mówił sędzia sprawozdawca Krzysztof Staryk. - Prokurator Generalny nigdy nie był pracodawca powódki. W dniu wejścia w życie ustawy, tj. 4 marca 2016 roku powódka pełniła obowiązki w Prokuraturze Krajowej, a zatem to ona, a nie Prokurator Generalny powinien być pozwany w tej sprawie - dodał. Zarzuty nierównego traktowania zatem mogą być podniesione, ale wobec Prokuratora Krajowego.

Czytaj w LEX: Immunitet prokuratora >

Sędzia Piotr Prusinowski, jako przewodniczący składu podkreślił, że nie ma innej ścieżki odwoławczej niż Kodeks pracy w wypadku prokuratorów. Dodał, że twórcy ustawy systemowej z 2016 roku mętnie określili sytuację przenoszonych prokuratorów, nie określili prawidłowo ścieżki odwoławczej.

Ten wyrok jednak nie zamyka drogi do ponownego wniesienia powództwa, tym razem przeciwko Prokuratorowi Krajowemu - stwierdził SN.

Sygnatura akt II PSKP 51/21, wyrok z 17 czerwca 2021 r.