Komisja podejmuje kroki prawne przeciwko Niemcom i Polsce z powodu niedopełnienia obowiązku skonsultowania się w sprawie decyzji dotyczących kontroli cen
Komisja Europejska podjęła decyzję o zwróceniu się do Niemiec z formalnym żądaniem zastosowania się do prawa UE, zgodnie z którym państwo członkowskie podejmujące regulację stawek za zakończenie połączenia w sieci komórkowej ma obowiązek poddać proponowane regulacje konsultacji w ramach unijnego mechanizmu. Stawki za zakończenie połączenia w sieci komórkowej są to opłaty, które operatorzy pobierają od siebie wzajemnie za zestawienie połączenia między swoimi sieciami. Opłaty te wliczone są do rachunku telefonicznego każdego abonenta. Niemiecki organ regulacyjny ds. telekomunikacji – Bundesnetzagentur – nie skonsultował wysokości swoich stawek za zakończenie połączenia w sieci komórkowej ani z Komisją, ani z pozostałymi krajowymi organami regulacyjnymi, choć wymaga tego prawo UE. Zaniechanie takich konsultacji znacznie zwiększa ryzyko powstania rozbieżności między tymi stawkami naliczanymi w poszczególnych państwach członkowskich, co może zakłócać konkurencję na wspólnym rynku usług telekomunikacyjnych. Komisja skierowała swoje żądanie do Niemiec w formie uzasadnionej opinii w ramach unijnego postępowania w sprawie naruszenia prawa.
W podobnej sprawie Komisja podjęła decyzję o zwróceniu się do Polski z wnioskiem o udzielenie informacji dotyczących Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE). Komisja obawia się, że UKE mógł obejść unijny mechanizm konsultacji i ustalić wysokość hurtowych taryf za usługi dostępu szerokopasmowego bez uprzedniego skonsultowania się z zainteresowanymi podmiotami, Komisją i pozostałymi krajowymi organami regulacyjnymi. Komisja zwróciła się do Polski w formie wezwania do usunięcia uchybienia w ramach unijnego postępowania w sprawie naruszenia prawa.
Komisja podjęła także decyzję o skierowaniu do Polski wezwania do usunięcia uchybienia w związku z obawami, że UKE mógł niedopełnić obowiązku konsultacji w sprawie opłat za hurtowe usługi szerokopasmowe, który przewidują unijne przepisy w dziedzinie telekomunikacji. Opłaty za hurtowe usługi szerokopasmowe są to opłaty, które operatorzy pobierają od siebie wzajemnie za świadczenie usług szerokopasmowych użytkownikom końcowym. W dniu 12 kwietnia 2010 r. Prezes UKE przyjął decyzję ustalającą wysokość opłat za hurtowe usługi szerokopasmowe świadczone przez Telekomunikację Polską oraz zatwierdzającą sposób ich kalkulacji. Decyzją tą wprowadzono również zasady przeprowadzania testów zawężenia marży i zawężenia ceny, zgodnie z porozumieniem w sprawie niedyskryminacyjnego traktowania operatorów alternatywnych, zawartym pomiędzy Prezesem UKE a Telekomunikacją Polską w październiku 2009 r. W ten sposób elementy porozumienia sformalizowano w wiążącej prawnie decyzji. Projekt tej decyzji nie został jednak przedstawiony do konsultacji zainteresowanym podmiotom na szczeblu krajowym ani udostępniony Komisji, jak nakazują unijne przepisy w dziedzinie telekomunikacji.
Przebieg procedury
Zgodnie z unijnymi przepisami w dziedzinie telekomunikacji (tzw. „procedurą określoną w art. 7”) krajowe organy regulacyjne są zobowiązane do informowania Komisji i organów regulacyjnych w pozostałych państwach członkowskich o planowanych środkach mających wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi oraz do uzasadnienia tych środków. Krajowe organy regulacyjne i Komisja mogą przedstawić uwagi na temat proponowanych środków. Umożliwia to większą spójność regulacji w Europie.
Komisja Europejska podjęła decyzję o zwróceniu się do Niemiec z formalnym żądaniem zastosowania się do prawa UE, zgodnie z którym państwo członkowskie podejmujące regulację stawek za zakończenie połączenia w sieci komórkowej ma obowiązek poddać proponowane regulacje konsultacji w ramach unijnego mechanizmu. Stawki za zakończenie połączenia w sieci komórkowej są to opłaty, które operatorzy pobierają od siebie wzajemnie za zestawienie połączenia między swoimi sieciami. Opłaty te wliczone są do rachunku telefonicznego każdego abonenta. Niemiecki organ regulacyjny ds. telekomunikacji – Bundesnetzagentur – nie skonsultował wysokości swoich stawek za zakończenie połączenia w sieci komórkowej ani z Komisją, ani z pozostałymi krajowymi organami regulacyjnymi, choć wymaga tego prawo UE. Zaniechanie takich konsultacji znacznie zwiększa ryzyko powstania rozbieżności między tymi stawkami naliczanymi w poszczególnych państwach członkowskich, co może zakłócać konkurencję na wspólnym rynku usług telekomunikacyjnych. Komisja skierowała swoje żądanie do Niemiec w formie uzasadnionej opinii w ramach unijnego postępowania w sprawie naruszenia prawa.
W podobnej sprawie Komisja podjęła decyzję o zwróceniu się do Polski z wnioskiem o udzielenie informacji dotyczących Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE). Komisja obawia się, że UKE mógł obejść unijny mechanizm konsultacji i ustalić wysokość hurtowych taryf za usługi dostępu szerokopasmowego bez uprzedniego skonsultowania się z zainteresowanymi podmiotami, Komisją i pozostałymi krajowymi organami regulacyjnymi. Komisja zwróciła się do Polski w formie wezwania do usunięcia uchybienia w ramach unijnego postępowania w sprawie naruszenia prawa.
Komisja podjęła także decyzję o skierowaniu do Polski wezwania do usunięcia uchybienia w związku z obawami, że UKE mógł niedopełnić obowiązku konsultacji w sprawie opłat za hurtowe usługi szerokopasmowe, który przewidują unijne przepisy w dziedzinie telekomunikacji. Opłaty za hurtowe usługi szerokopasmowe są to opłaty, które operatorzy pobierają od siebie wzajemnie za świadczenie usług szerokopasmowych użytkownikom końcowym. W dniu 12 kwietnia 2010 r. Prezes UKE przyjął decyzję ustalającą wysokość opłat za hurtowe usługi szerokopasmowe świadczone przez Telekomunikację Polską oraz zatwierdzającą sposób ich kalkulacji. Decyzją tą wprowadzono również zasady przeprowadzania testów zawężenia marży i zawężenia ceny, zgodnie z porozumieniem w sprawie niedyskryminacyjnego traktowania operatorów alternatywnych, zawartym pomiędzy Prezesem UKE a Telekomunikacją Polską w październiku 2009 r. W ten sposób elementy porozumienia sformalizowano w wiążącej prawnie decyzji. Projekt tej decyzji nie został jednak przedstawiony do konsultacji zainteresowanym podmiotom na szczeblu krajowym ani udostępniony Komisji, jak nakazują unijne przepisy w dziedzinie telekomunikacji.
Przebieg procedury
Zgodnie z unijnymi przepisami w dziedzinie telekomunikacji (tzw. „procedurą określoną w art. 7”) krajowe organy regulacyjne są zobowiązane do informowania Komisji i organów regulacyjnych w pozostałych państwach członkowskich o planowanych środkach mających wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi oraz do uzasadnienia tych środków. Krajowe organy regulacyjne i Komisja mogą przedstawić uwagi na temat proponowanych środków. Umożliwia to większą spójność regulacji w Europie.