Z pytaniem prawnym do TK zwrócił się Sąd Rejonowy Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu. W stanie faktycznym chodziło o opróżnienie lokalu. Komornik wezwał dwie dłużniczki, by dobrowolnie opuściły mieszkanie, ostrzegając, że jeżeli tego nie zrobią, podejmie dalsze czynności. Kobiety zgodziły się opuścić lokal, więc komornik zakończył postępowanie oraz obciążył dłużniczki jego kosztami. Te zaskarżyły postanowienie, podnosząc, że skoro dobrowolnie zwolniły mieszkanie, nie powinny płacić opłaty egzekucyjnej lub powinna być ona minimalna.
Sąd Rejonowy, który rozpatruje skargę uznał, że przepisy ustawy o komornikach sądowych i egzekucji budzą wątpliwości konstytucyjne. Dotyczą one możliwość pobrania opłaty stałej nawet w przypadku, gdy dłużnik dobrowolnie zgodził się opuścić lokal. Według pytającego jest to niezgodne ze stanowiskiem wielokrotnie reprezentowanym przez TK, że wysokość opłaty egzekucyjnej musi być powiązana z efektywnością postępowania.
Sąd Rejonowy zwraca także uwagę, że przepisy dotyczące pobierania opłaty za egzekucję obowiązku opróżnienia lokalu są niejasne, ponieważ z ich treści wynika, że w pierwszym etapie egzekucji komornik pobiera opłatę w wysokości 10 proc. miesięcznego wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę czynności egzekucyjnych, a gdy dłużnik nie wykona obowiązku, opłatę wskazaną w art. 51 lub 54 o komornikach sądowych lub egzekucji. Z tego powodu, zdaniem sądu, sprawa wymaga dalszych wyjaśnień.
Monika Sewastianowicz