Według skarżącej Bożeny H. Radzie nie był znany fakt, że sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o uznaniu jej za trwale niezdolną do pełnienia funkcji został wniesiony przez osobę nieuprawnioną, tj. Prezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu, a nie Kolegium tego Sądu, co skutkowało tym, że uchwała Rady jest sprzeczna z prawem.
Nie ujawniono nowych okoliczności
We wrześniu 2023 r. Rada nie uwzględniła wniosku odwołującej się o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej uchwałą dotyczącą przeniesienia w stan spoczynku. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że w sprawie nie zachodzą nowe okoliczności.
A zatem - nie występują podstawy do ponownego rozpatrzenia niniejszej sprawy.
Kolegium w głosowaniu jawnym, jednogłośnie (9 głosów TAK), podjęło uchwałę o wniesieniu sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS stwierdzającego niezdolność do pełnienia obowiązków sędziego Sądu Okręgowego we Wrocławiu Bożeny H., powierzając podpisanie sprzeciwu Przewodniczącemu Kolegium.
14 zarzutów sędziego
Odwołująca się złożyła odwołanie od uchwały KRS, zaskarżając je w całości. Postawiła 14 zarzutów, w tym:
- nierozpoznanie jej wniosku wskutek zaniechania ustalenia i stwierdzenia w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały - czy KRS w chwili podejmowania uchwały wiedziało, że jest ona trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby i braku sił
- niewyjaśnienie jakimi dokumentami kierowała się Rada
- niewyjaśnienie czy treść uchwały Kolegium Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 31 marca 2022 r. podjęta w przedmiocie uznania odwołującej się orzeczeniem z 11 marca 2022 r. przez lekarza orzecznika ZUS za trwale niezdolną do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił, znajdowała się wśród dokumentów, jakimi dysponowała Rada przed i w chwili podjęcia uchwały
Sąd Najwyższy uznał, że odwołanie jest niezasadne i zasługuje na oddalenie. W przypadku ujawnienia nowych okoliczności Rada może z urzędu lub na wniosek uczestnika postępowania ponownie rozpatrzyć sprawę. W tej sprawie postępowanie zostało zainicjowane wnioskiem odwołującej się - zauważyła Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.
Pomimo, że odwołująca się przywołała w sumie 14 zarzutów, to ich istota sprowadza się do tego, że odmawiając ponownego rozpatrzenia sprawy, KRS nie odniosła się do dokumentacji pozwalającej na zweryfikowanie prawidłowości podjęcia uchwały przez Kolegium Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Sąd Najwyższy zauważył, że w dokumentacji Rady znajduje się kopia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, podpisana przez Prezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu jako Przewodniczącego Kolegium Sądu Okręgowego we Wrocławiu z upoważnienia Kolegium.
Załączono również wyciąg z protokołu posiedzenia tego Kolegium, przeprowadzonego w trybie zdalnym. I wtedy podjęło uchwałę o wniesieniu sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z marca 2022 r., stwierdzającego niezdolność do pełnienia obowiązków sędziego Sądu Okręgowego we Wrocławiu Bożeny H., powierzając podpisanie sprzeciwu Przewodniczącemu Kolegium. A więc Rada miała pełną dokumentację.
W składzie orzekającym zasiadali sędziowie SN: Marek Dobrowolski, Krzysztof Wiak oraz Janusz Niczyporuk.
Wyrok w Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN z 21 maja 2024 r., sygnatura I NKRS 92/23.
