Propozycja zmian autorstwa Ministra Sprawiedliwości (nr druku 1193) obejmuje art. 209 k.k., definiujący przestępstwo niealimentacji. W myśl nowej regulacji, miałaby zniknąć dotychczasowa przesłanka "uporczywości" w uchylaniu się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego. Aby popełnić przestępstwo niealimentacji, w myśl proponowanego brzmienia art. 209 § 1 k.k., wystarczy zalegać z co najmniej trzema świadczeniami okresowymi albo opóźniać się o co najmniej trzy miesiące z zapłatą świadczenia innego niż okresowe.
W przypadku powyższych zaległości, sprawcy czynu groziłaby grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. W nowym art. 209 § 2 dodaje się przesłankę narażenia osoby alimentowanej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, która powodowałaby, w stosunku do art. 209 § 1, zaostrzenie zagrożenia karnego sankcją pozbawienia wolności do lat dwóch.
Ponadto, w nowym brzmieniu art. 209 § 1 przeformułowano katalog podstaw określających obowiązek alimentacyjny na: orzeczenie sądowe, ugodę zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umowę.
Uiszczenie zaległości przed upływem 30 dni od daty pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego o popełnienie przestępstwa niealimentacji z art. 209 § 1, miałoby uchronić od kary (art. 209 § 5 k.k.). Z kolei uiszczenie zaległych alimentów w ciągu 30 dni od daty przesłuchania w charakterze podejrzanego o popełnienie przestępstwa niealimentacji z art. 209 § 2, powodowało by odstąpienie sądu od wymierzenia kary, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiałyby przeciwko temu (art. 209 § 6).
Opracowanie: Małgorzata Sowa-Grajewska
Źródło: www.sejm.gov.pl
