Znowelizowane ustawą z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 206, poz. 1589), przepisy Kodeksu karnego wykonawczego nakładają na kuratora obowiązek wskazania rodzaju, miejsca i terminu rozpoczęcia przez skazanego nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne oraz o konsekwencjach uchylania się od jej wykonywania. W przypadku niestawienia się skazanego, jego oświadczenia, że nie wyraża zgody na podjęcie takiej pracy, faktycznego jej niepodjęcia w wyznaczonym terminie lub uchylania się od odbywania kary w inny sposób, kurator występować będzie do sądu z wnioskiem o orzeczenie kary zastępczej.
Zwiększeniu ulega liczba miejsc, w których skazani wykonywać będą mogli obowiązek pracy związany z karą ograniczenia wolności. Miejsca te wskazywać będą władze samorządowe gminy. Zmieniony zostaje podmiot zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z ubezpieczeniem skazanych od nieszczęśliwych wypadków. W dotychczasowym stanie prawnym koszty te obciążały podmiot zatrudniający skazanego, a obecnie ponosić je będzie Skarb Państwa. Wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne będzie mogło odbywać się także w dni ustawowo wolne od pracy oraz w dni wolne od pracy u pracodawcy, na rzecz którego jest ona wykonywana.
Wchodzące w życie 8 czerwca 2010 r. zmiany mają przede wszystkim na celu podniesienie efektywności resocjalizacyjnego oddziaływania za pomocą kary ograniczenia wolności i usprawnienie procedur jej wykonywania.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line