Jak wskazuje sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka, art. 107 par 3 ustawy wyłącza odpowiedzialność sędziego za orzeczenie sądowe wydane z jego udziałem, jeśli obarczone jest błędem w zakresie wykładni i stosowania przepisów prawa krajowego lub prawa Unii Europejskiej lub w zakresie ustalenia stanu faktycznego lub oceny dowodów. Jednak nie oznacza to, że sędzia, podejmując określone działania  w ramach stosunku służbowego, a w szczególności pozaorzecznicze, może świadomie negować skuteczność decyzji organów konstytucyjnych, z których wynikają dla jednostek określone uprawnienia.

Krajowa Rada Sądownictwa zapewnia, że będzie w każdym przypadku reagować na zawiadomienia dotyczące nierespektowania przez sędziów orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego albo uchwał Krajowej Rady Sądownictwa, których skutkiem będzie pozbawienie jednostki praw wynikających z tych decyzji, żądając wszczęcia postępowania wyjaśniającego przez rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych.

Uchwała ponaglająca premiera

Uchwała KRS dotyczy ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 16 maja 2024 r. w sprawie o sygn. U 1/24.

Szefowa KRS przypomina, że zgodnie z art. 190 ust. 2 Konstytucji RP orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego podlegają niezwłocznemu ogłoszeniu w organie urzędowym, w którym akt normatywny był ogłoszony.

W sprawie o sygn. U 1/24 Trybunał Konstytucyjny zakończył postępowanie, w którym wnioskodawcą była Krajowa Rada Sądownictwa. Wyrok ten do tej pory nie został zamieszczony w Dzienniku Ustaw. Krajowej Radzie Sądownictwa, jako stronie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, posiadającej interes prawny w zakończeniu procedury ogłoszenia wyroku, przysługuje tym samym w oparciu o kodeks postępowania administracyjnego prawo skierowania ponaglenia do Prezesa Rady Ministrów o wykonanie ciążącego na tym organie obowiązku.

TK orzekł, że Minister Sprawiedliwości, umożliwiając wyłączenie sędziego tylko z tej przyczyny, że został on powołany na urząd w okresach obowiązywania różnych procedur konkursowych przed Krajową Radą Sądownictwa, godzi w samodzielność sędziego wobec władzy wykonawczej i w niezależność sędziego od wpływów politycznych, przez co jest zapis ten jest niezgodny z zasadą niezawisłości sędziego.  

Prezydium Rady zaznacza, iż zaniechanie ogłaszania orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, wpisujące się w działania uderzające w wymiar sprawiedliwości, Krajową Radę Sądownictwa i Trybunał Konstytucyjny, może pociągać za sobą odpowiedzialność, także karną, wszystkich osób zaangażowanych w ten proceder.