Istotne zmiany dotyczą również zatrudniania asesorów komorniczych. Przewiduje się, że rada właściwej izby komorniczej, a także prezes właściwego sądu apelacyjnego będą mogli zobowiązać komornika do zatrudnienia wskazanego asesora komorniczego, dając gwarancję realizacji obowiązku zatrudnienia przez komornika w okresie dwóch lat co najmniej jednego asesora komorniczego. Zmiana polega na tym, że uprawnienie prezesa właściwego sądu apelacyjnego ograniczone będzie do tylko dwóch sytuacji: 1. gdy komornik nie wypełnia ciążącego na nim obowiązku zatrudnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 z późn. zm.); 2. powstanie zaległość, o której mowa w art. 8 ust. 8 ustawy z 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji. Ponadto prezes właściwego sądu apelacyjnego będzie mógł skorzystać ze swojego uprawnienia, tylko po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej.
W zakresie regulacji z art. 40, 45 oraz 49a ustawy z 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, projekt zakłada objęcie Skarbu Państwa obowiązkiem uiszczania zaliczki na wydatki oraz opłat w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym.
Ostatnia istotna zmiana związana jest z przyznaniem odwołanemu zastępcy komornika, ustanowionemu w razie odwołania albo śmierci komornika, a także jego spadkobiercom prawa do prawomocnie ustalonych opłat egzekucyjnych, lecz niepobranych i ściągniętych przed jego odwołaniem albo śmiercią.
Projekt ustawy (druk nr 3016) stanowi realizację wyroku Trybunału Konstytucyjnego: z dnia 14 maja 2009 r. o sygn. akt K 21/08 (Dz. U. Nr 81, poz. 687) oraz wyroku z dnia 16 czerwca 2009 r. o sygn. akt SK 5/09 (Dz. U. Nr 105, poz. 879).
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line