Kandydaci zostali wskazani przez Krajową Radę Prokuratury (Krzysztof Karsznicki – uchwała z 7 października 2015 r.) Więcej: Prok. Karsznicki kandydatem KRS na prokuratora generalnego>>
i Krajową Radę Prokuratury (Irena Łozowicka – uchwała z 14 października 2015 r.) Więcej: Irena Łozowicka drugą kandydatką na prokuratora generalnego>> a prezydent powinien jedno z nich powołać przed 6 grudnia br., czyli nie później niż trzy miesiące przez upływem kadencji obecnego prokuratora generalnego.
Prezydent jeszcze tego nie zrobił, nie spotkał się też z kandydatami ani też nie zapowiedział takiego spotkania. Jedna z interpretacji tej sytuacji mówi, że głowa państwa ma jeszcze na to czas do 6 marca przyszłego roku, czyli do końca kadencji. Tak twierdzą prawnicy z kręgów zbliżonych do Kancelarii Prezydenta, ale kandydaci nie zgadzają się z tą interpretacją ustawy i twierdzą, że ktoś z nich nominację powinien dostać przed 6 grudnia.
Druga wersja mówi, że prezydent Andrzej Duda w ogóle nie zamierza mianować nowego prokuratora generalnego w związku z planowanym przez nowy rząd połączeniem urzędu prokuratora generalnego ze stanowiskiem ministra sprawiedliwości. Potwierdzili już ten zamiar zarówno minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro jaki premier Beata Szydło. Nie wiadomo tylko, czy planowane zmiany legislacyjne zostaną przeprowadzone przed końcem kadencji Andrzeja Seremeta.
Czytaj: PiS pracuje nad projektem połączenia prokuratury z MS>>>
Przywiązanie Ireny Łozowickiej i Krzysztofa Karsznickiego do myśli, że będą kierować polską prokuraturą wyraźnie słabnie. Mimo to jednak oboje przyszli w czwartek 19 listopada br. na publiczne przesłuchanie, które zwyczajowo przy okazji powoływana na niektóre ważne dla praworządności stanowiska organizują INRPIS – Instytut Prawa i Społeczeństwa, Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Polska Sekcja Międzynarodowej Komisji Prawników.
Zgodnie ze zwyczajem tych spotkań przedstawili swoje poglądy i opowiedzieli, jak kierowaliby prokuraturą, gdyby zostali powołani. No i oboje zgodnie twierdzili, że niezależność prokuratury jest wartością, którą niedobrze by było zaprzepaścić.
- Oddzielenie w 2010 roku prokuratury od Ministerstwa Sprawiedliwości było wielką zdobyczą, bo tworzyło gwarancję dla niezależności prokuratury. A teraz planuje się to odwrócić – mówił Krzysztof Karsznicki. Podkreślał wprawdzie, że działanie tych dwóch instytucji pod jednym kierownictwem nie musi oznaczać, że prokuratura nie będzie niezależna, ale jego zdaniem dotychczasowe rozwiązanie dawało w tym zakresie znacznie większe gwarancje. – Niebezpieczny może być już sam dostęp polityków do dokumentów z postępowań. Jest wiele przykładów z naszej niedawnej historii na występowanie takiego zjawiska – mówił.
Zdaniem Karsznickiego nawet obowiązek składania rządowi rocznego sprawozdania z pracy prokuratury stwarza pokusę dla nacisków. – Przykłady całkiem niedawno były – komentował. I dodał, że jego zdaniem pozycję prokuratury umocniłoby wpisanie jej do konstytucji.
Podobne opinie zaprezentowała również Irena Łozowicka. Jej zdaniem prokuratura musi być silna i dobrze przygotowana do wypełniania swoich zadań. – A do tego potrzebna jest niezależność – mówiła. Jej zdaniem źle się dzieje, że pomysł na prokuraturę zmienia się wraz z każdą zmianą ekipy rządzącej. – Odpowiedni zapis w konstytucji mógłby ograniczyć takie zakusy – argumentowała. I dodała, że wpływ władzy wykonawczej na prokuraturę powinien bać jeszcze bardziej ograniczany. – A tymczasem jest zamiar jego zwiększenia – stwierdziła. Zdaniem Łozowieckiej przez te parę lat oddzielenia od ministerstwa prokuratorzy dopiero uczyli się niezależności. – Bo niezależności trzeba się uczyć – mówiła. – A teraz ten proces zostanie zahamowany. To będzie oznaczać cofniecie się o więcej niż sześć lat. Wiele rzeczy, które udało się w tym czasie wypracować, zostanie zaprzepaszczonych – komentowała.
- To jest wołanie o niezależną prokuraturę – podsumował spotkanie prowadzący je Łukasz Bojarski, prezes zarządu INPRIS.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Prokuratura w Polsce (1918-2014)
|