Dąbrowski i Paprzycki: Jaka wizja Sądu Najwyższego?

Zgromadzenie Ogólne Sędziów SN przedstawiło prezydentowi dwóch kandydatów na pierwszego prezesa Sądu Najwyższego. Lech Paprzycki jest karnistą, Stanisław Dąbrowski cywilistą. Jak widzą oni rolę Sądu Najwyższego? Pierwszy podkreśla m.in. konieczność zwracania uwagi ogranom państwa na jakość stanowionego prawa. Drugi zapowiada intensyfikację prac nad ujednoliceniem orzecznictwa.

Stanisław Dąbrowski, sędzia SN, były przewodniczący KRSJest pan jednym z dwóch kandydatów na stanowisko pierwszego prezesa Sądu Najwyższego. Jakie są w pana ocenie najważniejsze zadania dla prezesa SN?

Lech Paprzycki, prezes Izby Karnej Sądu Najwyższego:
Najważniejszą rzeczą jest kontynuowanie kierunku działań dotychczasowych pierwszych prezesów SN, którzy sprawowali ten urząd po 1989 r., w tym dokonania dwóch kadencji, które były udziałem prof. Lecha Gardockiego. A więc, z jednej strony zachowanie autonomii SN jako szczególnej instytucji sądowniczej, a z drugiej współpraca z tymi instytucjami państwowymi, z którymi SN musi, może i powinien współpracować.

Stanisław Dąbrowski, sędzia SN, były przewodniczący KRS:
Trzeba się zastanowić, jaki powinien być styl kierowania SN. W moim przekonaniu pierwszy prezes SN to primus inter pares wśród sędziów, więc jeżeli zostanę prezesem, zamierzam uprawiać styl kierownictwa kolegialnego. Chciałbym, żeby sędziowie mieli możliwie jak największy współudział w wypracowywaniu decyzji. Dlatego, najkrócej ujmując, istotne zagadnienia zamierzam przedstawiać na zgromadzeniach ogólnych SN.

Więcej: Rzeczpospolita