Autor skargi w 2003 r. w trakcie pobytu w zakładzie karnym poznał i rozwinął znajomość ze skazaną odbywającą karę w tym samym zakładzie. Kiedy przeniesiono go do innego zakładu karnego, to złożył wraz ze swoją narzeczoną wniosek do ministra sprawiedliwości o zezwolenie na zawarcie małżeństwa w więzieniu. Na wniosek ten odpowiedział odmownie dyrektor Okręgowy Służby Więziennej. W odpowiedzi na skargę do Rzecznika Praw Obywatelskich Jaremowicz otrzymał odpowiedź, że jego związek zaczął się i rozwijał się w sposób nielegalny, poprzez przesyłanie grypsów i z punktu widzenia społecznej rehabilitacji skazanych nie jest godzien ochrony prawnej.
Jaremowicz zaskarżył decyzję odmawiającą mu prawa do zawarcia związku małżeńskiego jako niezgodną z art. 12 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, gwarantującym prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny oraz art. 13 Konwencji ustanawiającym prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego, w przypadku gdy zostały naruszone prawa i wolności gwarantowane Konwencją.
W przedstawionej Trybunałowi "opinii przyjaciela sądu", Helsińska Fundacja Praw Człowieka podniosła że prawo do zawarcia związku małżeńskiego jest jednym z podstawowych praw gwarantowanych przez szereg umów międzynarodowych dotyczących praw człowieka.