Były szef KRS: nieskazitelny charakter sędziego

Wymagania, jakim powinien odpowiadać kandydat na sędziego są bardzo wysokie. Od sędziego wymaga się m.in. kwalifikacji moralnych powinien odznaczać się nieskazitelnym charakterem i profesjonalizmem. O wymaganych od sędziów postawach pisze w artykule "Kilka uwag o kondycji sędziów", opublikowanym na łamach kwartalnika Krajowej Rady Sądownictwa, były przewodniczący tej instytucji, sędzia Sądu Najwyższego Stanisław Dąbrowski.

Oczywisty jest obowiązek zachowania przez sędziego nieskazitelności charakteru. Ten obowiązek dotyczy także sędziów w stanie spoczynku, gdyż sędzia przechodząc w stan spoczynku nie traci stanowiska sędziego – nadal jest sędzią, tyle, że nie pełni czynnej służby. Ustawa nie definiuje nieskazitelności charakteru. Znaczenie tego pojęcia przybliżają wymogi stawiane sędziemu w zbiorze zasad etyki zawodowej sędziów.
Sędzia powinien się zawsze kierować zasadami uczciwości, godności, honoru, poczuciem obowiązku oraz przestrzegać dobrych obyczajów. Sędziemu nie wolno wykorzystywać swojego statusu i prestiżu sprawowanego urzędu w celu wspierania interesu własnego lub innych osób. Sędzia powinien unikać zachowań, które mogłyby podważyć zaufanie do jego niezawisłości i bezstronności.
W odniesieniu do stron i innych osób uczestniczących w postępowaniu sędzia powinien zachować godną postawę, cierpliwość, grzeczność, a także wymagać od tych osób właściwego zachowania. Sędzia nie powinien wyrażać publicznie opinii na temat toczącego się lub mającego się toczyć postępowania.
Poza służbą sędzia nie może żadnym swoim zachowaniem stwarzać nawet pozorów nierespektowania porządku prawnego. Sędzia powinien unikać kontaktów osobistych i jakichkolwiek związków ekonomicznych z innymi podmiotami, jeśli mogłyby one wzbudzać wątpliwości co do bezstronnego wykonywania obowiązków bądź podważać prestiż i zaufanie do urzędu sędziowskiego, powinien dołożyć należytej staranności, aby takie zachowanie nie było udziałem jego najbliższych.
Sędzia powinien wykazywać niebudzącą wątpliwości rzetelność w swoich sprawach finansowych oraz skrupulatność w wypełnianiu wynikających z tego obowiązków, nie powinien podejmować działań finansowych, które mogą być odebrane jako wykorzystanie własnej pozycji sędziego.
Sędziemu nie wolno przyjmować jakichkolwiek korzyści mogących wywołać odczucie, że stanowią próbę wpływu na jego osobę, powinien dbać również o to, aby członkowie jego najbliższej rodziny nie przyjmowali takich korzyści.

Cały artykuł ukazał się w kwartalniku KRS nr 2/2010.