Protokół z kontroli podatkowej nie jest przeszkodą do wydania interpretacji

Przeprowadzenie kontroli podatkowej zakończonej protokołem, dotyczącej stanu faktycznego objętego następnie wnioskiem o interpretację nie wyczerpuje desygnatów art. 14b 5 Ordynacji podatkowej, a brak jest podstaw do przyjęcia rozszerzającej wykładni tego przepisu tak orzekł WSA w Rzeszowie w wyroku z 10 maja 2012 r.

Kontrola podatkowa w zakresie rozliczania VAT zakończona została protokołem, z którego wynikało, że powinien był odprowadzić VAT od odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości. W związku z nieuwzględnieniem przez organ zgłoszonych do protokołu zastrzeżeń, podatnik dokonał korekty deklaracji VAT oraz wpłaty podatku. Złożone korekty uwzględniały wszelkie nieprawidłowości stwierdzone przez kontrolę podatkową.

We wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, na podstawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Skarżący sformułował następujące pytanie: czy od wywłaszczonych działek obowiązany jest odprowadzić VAT? W jego ocenie nie powinien on podlegać opodatkowaniu wskazanym podatkiem.

Organ jednak nie rozstrzygając kwestii merytorycznych odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji. Powołując się na art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej wskazał, że nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji. Organ stanął na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie ma do czynienia z powagą rzeczy osądzonej.

Od tego rozstrzygnięcia została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Kontroli Sądu poddano postanowienie wydane w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odmawiając wszczęcia postępowania z powodu negatywnej przesłanki procesowej jaką była, zdaniem organu, powaga rzeczy osądzonej, organ nie odniósł się do meritum sprawy tylko dokonując niejako przedsądu stwierdził, że postępowanie nie może zostać wszczęte.

W ocenie składu orzekającego nie stanowi przeszkody do wydania interpretacji fakt przeprowadzenia kontroli podatkowej przed złożeniem wniosku o interpretację, która to kontrola zakończyła się jedynie protokołem, do którego zastrzeżeń podatnik się zastosował.

Protokół, którym zakończyła się przeprowadzona wobec podatnika kontrola podatkowa nie rozstrzygał sprawy co do istoty. Jedynym bowiem rozstrzygnięciem, które rozstrzyga o istocie sprawy jest decyzja – art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej, w drodze wyjątku postanowienie – art. 216 § 2 Ordynacji. Protokół natomiast zgodnie z art. 172 § 1 Ordynacji jest dokumentem sporządzanym z każdej czynności mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przeprowadzenie kontroli podatkowej zakończonej protokołem, dotyczącej stanu faktycznego objętego następnie wnioskiem o interpretację nie wyczerpuje desygnatów art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, a brak jest podstaw do przyjęcia rozszerzającej wykładni tego przepisu.

Takiej tendencji nie można również zaobserwować w orzecznictwie, w którym przyjmuje się, że wystąpieniu z wnioskiem o interpretację nie stoi nawet na przeszkodzie fakt, że stan faktyczny był przedmiotem rozstrzygnięcia co do istoty sprawy, jednak określone zdarzenia podatkowe występują w działalności podatnika w sposób powtarzalny (np. podatnik dokonuje sprzedaży tych samych towarów).

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 10 maja 2012 r., I SA/Rz 209/12 – nieprawomocny.