Pytanie
Czy przy badaniu wielkości przedsiębiorstwa dla celów JPK należy brać pod uwagę powiązania kapitałowe?
W ramach międzynarodowej grupy funkcjonują dwa przypadki przedsiębiorstw:
1) Przedsiębiorstwo A ma siedzibę w Wielkiej Brytanii, ale jest zarejestrowane dla celów VAT w Polsce. Przepływ towarowy w Polsce jest marginalny. Dane przedsiębiorstwa są następujące - zatrudnienie poniżej 20 osób, obrót roczny poniżej 20.000.000 euro, suma bilansowa powyżej 120.000.000 euro. Przedsiębiorstwo jest właścicielem wielu podmiotów z grupy przedsiębiorstw, stąd też tak wysoka suma bilansowa. Gdyby brać pod uwagę powiązania kapitałowe, wówczas przedsiębiorstwo byłoby traktowane jako duże.
2) Przedsiębiorstwo B ma siedzibę w Irlandii, ale jest zarejestrowane dla celów VAT w Polsce. Przepływ towarowy w Polsce jest znaczący. Dane przedsiębiorstwa są następujące - zatrudnienie poniżej 20 osób, obrót roczny poniżej 50.000.000 euro, suma bilansowa poniżej 43.000.000 euro. Przedsiębiorstwo nie jest właścicielem innych podmiotów, ale jest spółką córką przedsiębiorstwa dużego.
Czy w obu przypadkach przedsiębiorstwa te nie będą przez ustawę traktowane dla celów JPK jako duże i tym samym nie będą zobowiązane od 1 lipca 2016 r. wdrażać JPK?
Odpowiedź eksperta Vademecum Głównego Ksiegowego
W celu określenia statusu przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie należy sumować obrotów i aktywów podmiotów powiązanych, tak jak ma to miejsce w przypadku określania statusu przedsiębiorcy w przypadku ubiegania się o wszelkie rodzaje pomocy publicznej. W przypadku obowiązku sporządzania JPK ustawodawca odwołał się bowiem tylko do części przepisów rozdziału 7 ustawy.
Uzasadnienie
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów zawartym w informacji umieszczonej na stronie internetowej ministerstwa wskazane w ustawie o działalności gospodarczej kryterium podziału na mikroprzedsiębiorców, małych oraz średnich przedsiębiorców (art. 104-106 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - dalej u.s.d.g.), dotyczy przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 tej ustawy. Przepis art. 4 w ust. 1 i 2 u.s.d.g. stanowi, że przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Zatem stosowanie wskazanych powyżej przepisów art. 104-106 u.s.d.g. ma miejsce do podmiotów zagranicznych spełniających przesłanki definicji przedsiębiorcy zawarte w ustawie.
Progi określone w art. 104-106 u.s.d.g. odnoszą się do całej działalności gospodarczej przedsiębiorcy, a nie do określonego obszaru w kraju lub zagranicą, na którym ten przedsiębiorca prowadzi część swojej działalności (przepisy te nie zawierają żadnego ograniczenia w tym względzie, które uzasadniałoby odmienne twierdzenie).
Z powyższego wyjaśnienia nie wynika jednak czy w celu w celu określenia statusu przedsiębiorcy w rozumieniu u.s.d.g. nie należy sumować obrotów i aktywów podmiotów powiązanych. Przepisy u.s.d.g., które określają kryteria zaszeregowania podmiotu jako mikro, małego lub średniego przedsiębiorcy, nie odnoszą się wprost do powiązań kapitałowych pomiędzy spółkami.
W treści art. 110 u.s.d.g. jest odwołanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych). Jest to istotne o tyle, że z rozporządzenia tego wynika, że za przedsiębiorstwo mogą być również uznane przedsiębiorstwa powiązane.
W związku jednak z tym, że minister finansów wyraźnie odwołuje się tylko do przepisów art. 104-106 u.s.d.g. uważam, że w celu określenia statusu przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie należy sumować obrotów i aktywów podmiotów powiązanych, tak jak ma to miejsce w przypadku określania statusu przedsiębiorcy w przypadku ubiegania się o wszelkie rodzaje pomocy publicznej. W przypadku obowiązku sporządzania JPK ustawodawca odwołał się bowiem tylko do części przepisów rozdziału 7 ustawy.