Pytanie
Zajmujemy się sprzedażą samochodów używanych. Zakupiliśmy od osoby fizycznej na umowę kupna sprzedaży samochód za kwotę niższa niż w Eurotax.
Czy PCC-3 należy zapłacić od kwoty Eurotax, czy od kwoty za którą kupiliśmy samochód?
Odpowiedź
Jeżeli podatnik jest w stanie uzasadnić powód różnicy zapłaconej za pojazd ceny z jego wartością rynkową i powód ten spowodowany jest cechami indywidualnymi nabytego pojazdu, to powinien on zadeklarować jako podstawę opodatkowania wartość faktycznie zapłaconej ceny. W przypadku braku możliwości takiego uzasadnienia, kiedy pomiędzy zapłaconą ceną a wartością pojazdu wynikającą z Eurotax jest znaczna różnica, zasadne jest wskazanie jako podstawy opodatkowania wartości z Eurotax.
Uzasadnienie
Jak wynika z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych – dalej u.p.c.c., podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Teoretycznie oznacza to, że bez względu na zapłaconą przez podatnika faktycznie za nabytą rzecz cenę podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) należy zapłacić od wartości rynkowej.
Eurotax zawiera wartości rynkowe pojazdów, jednakże są to wartości średnie. Przy odpowiednim zatem uzasadnieniu różnicy w cenie rynkowej i cenie zapłaconej oraz niewielkiej różnicy pomiędzy tymi dwiema wartościami zasadne jest przyjęcie jako podstawy opodatkowania faktycznie zapłaconej ceny. Powodem takiego odstępstwa może być na przykład: ubogie wyposażenie pojazdu, wszelkiego rodzaju uszkodzenia, wysoki przebieg itp. Należy bowiem pamiętać, że wartość rynkowa to nie jest tylko średnia kwota uzyskiwana z tytułu sprzedaży rzeczy określonego rodzaju, ale wartość rynkowa przedmiotu określona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem m.in. stanu i stopnia zużycia, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów (art. 6 ust. 2 u.p.c.c.). Średnia zatem cena wynikająca z Eurotax często może mieć niewiele wspólnego z faktyczną wartością rynkową danej rzeczy. Jest ona jednak pewnym wyznacznikiem takiej wartości.
Jak wynika z art. 6 ust. 3 u.p.c.c., jeżeli określona przez podatnika wartość nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Stosownie do art. 6 ust. 4 u.p.c.c. jeżeli podatnik, pomimo wezwania, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.
Reasumując, jeżeli podatnik jest w stanie uzasadnić powód różnicy zapłaconej za pojazd ceny z jego wartością rynkową i powód ten spowodowany jest cechami indywidualnymi nabytego pojazdu, to powinien on zadeklarować jako podstawę opodatkowania wartość faktycznie zapłaconą. Jedynie w przypadku braku możliwości takiego uzasadnienia, kiedy pomiędzy zapłaconą ceną a wartością pojazdu wynikającą z Eurotax jest znaczna różnica, zasadne jest wskazanie jako podstawy opodatkowania wartości z Eurotax. Jeżeli taka różnica nie będzie znaczna, to organ podatkowy niewątpliwie nie będzie dążył do podwyższania podstawy opodatkowania. Może on bowiem w takim przypadku narazić się na pokrycie kosztów sporządzenia opinii biegłego. Takie koszty zaś, przy stosunkowo niewielkiej wartości pojazdu, mogą niejednokrotnie przewyższyć wartość podatku, który w wyniku takiego działania dopłaci podatnik.
Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego