Od którego miesiąca można dokonać korekty podatku od nieruchomości w przypadku likwidacji budynku? Od miesiąca, w którym otrzymano zgodę na likwidację, czy od miesiąca faktycznej likwidacji?
Okolicznością uzasadniającą wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest otrzymanie zgody na likwidację (rozbiórkę) budynku, ani faktyczna likwidacja (rozbiórka) tego budynku, lecz termin utraty przez obiekt podlegający likwidacji (rozbiórce) cech definiujących go jako budynek dla celów podatku od nieruchomości.
Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l. - obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek. Z kolei art. 6 ust. 5 u.p.o.l. stanowi, że jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 28 maja 2010 r., III SA/Po 106/10, wskazał, że wygaśnięcie obowiązku podatkowego należy wiązać z momentem, w którym dany obiekt traci przymioty definicji budynku, określone w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. Nie ulega bowiem wątpliwości, że obowiązek podatkowy nie istnieje po zakończeniu prac rozbiórkowych obiektu, jednakże prace te najczęściej są rozciągnięte w czasie, wobec czego jeszcze przed definitywnym zakończeniem rozbiórki może dojść do wygaśnięcia obowiązku podatkowego na skutek utraty przez obiekt podlegający rozbiórce cech konstytutywnych budynku w rozumieniu u.p.o.l.
W związku z powyższym WSA uznał za konieczne ustalenie rzeczywistego momentu wygaśnięcia obowiązku podatkowego w tym zakresie, w szczególności w oparciu o dokumentację związaną z rozbiórką budynku, w tym dziennik budowy/rozbiórki oraz wszelkie inne dostępne dowody mogące przyczynić się do wyjaśnienia kwestii terminu utraty przez obiekt podlegający rozbiórce cech konstytutywnych budynku.
Zdaniem WSA nie można ograniczać się w tym zakresie do dowodów dotyczących momentu definitywnej rozbiórki budynku, z pominięciem dowodów mogących wskazywać wcześniejszy moment utraty przez ten obiekt cech konstytutywnych budynku. W ocenie WSA błędne jest utożsamianie momentu wygaśnięcia obowiązku podatkowego z chwilą wydania pozwolenia na rozbiórkę budynku.
Okolicznością uzasadniającą wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest otrzymanie zgody na likwidację (rozbiórkę) budynku, ani faktyczna likwidacja (rozbiórka) tego budynku, lecz termin utraty przez obiekt podlegający likwidacji (rozbiórce) cech definiujących go jako budynek dla celów podatku od nieruchomości.
Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l. - obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek. Z kolei art. 6 ust. 5 u.p.o.l. stanowi, że jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 28 maja 2010 r., III SA/Po 106/10, wskazał, że wygaśnięcie obowiązku podatkowego należy wiązać z momentem, w którym dany obiekt traci przymioty definicji budynku, określone w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. Nie ulega bowiem wątpliwości, że obowiązek podatkowy nie istnieje po zakończeniu prac rozbiórkowych obiektu, jednakże prace te najczęściej są rozciągnięte w czasie, wobec czego jeszcze przed definitywnym zakończeniem rozbiórki może dojść do wygaśnięcia obowiązku podatkowego na skutek utraty przez obiekt podlegający rozbiórce cech konstytutywnych budynku w rozumieniu u.p.o.l.
W związku z powyższym WSA uznał za konieczne ustalenie rzeczywistego momentu wygaśnięcia obowiązku podatkowego w tym zakresie, w szczególności w oparciu o dokumentację związaną z rozbiórką budynku, w tym dziennik budowy/rozbiórki oraz wszelkie inne dostępne dowody mogące przyczynić się do wyjaśnienia kwestii terminu utraty przez obiekt podlegający rozbiórce cech konstytutywnych budynku.
Zdaniem WSA nie można ograniczać się w tym zakresie do dowodów dotyczących momentu definitywnej rozbiórki budynku, z pominięciem dowodów mogących wskazywać wcześniejszy moment utraty przez ten obiekt cech konstytutywnych budynku. W ocenie WSA błędne jest utożsamianie momentu wygaśnięcia obowiązku podatkowego z chwilą wydania pozwolenia na rozbiórkę budynku.